Büyük şehrin bilhassa sayfiyelerinde, şöhretli menba sularını evlere taşımak üzere kullanılan büyük cam kaplar. İstanbulda zamanımızdan bir yüz yıl kadar evvelki şehir sakaları kırbalarla su taşırlardı. Umumiyetle dana derisinden yapılan ve renkleri siyah olan kırbaların geyik ve ceylân derisinden olanları daha sert olduğundan fazla makbulmüş (B.: Kırba); hayvanın karın kısmına isâbet eden parçası, kırbanın su doldurulan yerine gelir; baş tarafıda ayarlanarak bir musluk konurdu. Zamanla bu su kırbalarının yerini tahta fıçılar, damacanalar almışdır. İnce saç çemberlerle takviye edilen bu tahta fıçıların tam yuvarlak olmayub iki taraftan basıkdı ve üst taraflarında biri yanda olmak üzere iki deliği bulunurdu; bunlar Yemişten Unkapanına doğru giden yol üzerindeki fıçıcılarda yapılırdı ki, bugün buralarda bu dükkânlardan ancak bir iki tane kalabilmiştir (B.: Fıçı). İçlerine su fıçıları sıralanmış çift atlı su arabaları Kadıköy ve civar semtlerinde bir gün evvel gitmiş oldukları Kayışdağının, Çamlıcanın tenha yollarından sabahın ilk saatlerinde evlere su dağıtmak üzere dönerlerdi. Son yıllarda artık bu tahta fıçıların yerlerini tamamen cam damacanalar almış bulunmaktadır. Ekseriyetle Anadoludan gelerek ve bu işte gedikli olanlar, atlı arabalardan omuzlarına vurdukları damacanaları e...

Büyük şehrin bilhassa sayfiyelerinde, şöhretli menba sularını evlere taşımak üzere kullanılan büyük cam kaplar. İstanbulda zamanımızdan bir yüz yıl kadar evvelki şehir sakaları kırbalarla su taşırlardı. Umumiyetle dana derisinden yapılan ve renkleri siyah olan kırbaların geyik ve ceylân derisinden olanları daha sert olduğundan fazla makbulmüş (B.: Kırba); hayvanın karın kısmına isâbet eden parçası, kırbanın su doldurulan yerine gelir; baş tarafıda ayarlanarak bir musluk konurdu. Zamanla bu su kırbalarının yerini tahta fıçılar, damacanalar almışdır. İnce saç çemberlerle takviye edilen bu tahta fıçıların tam yuvarlak olmayub iki taraftan basıkdı ve üst taraflarında biri yanda olmak üzere iki deliği bulunurdu; bunlar Yemişten Unkapanına doğru giden yol üzerindeki fıçıcılarda yapılırdı ki, bugün buralarda bu dükkânlardan ancak bir iki tane kalabilmiştir (B.: Fıçı). İçlerine su fıçıları sıralanmış çift atlı su arabaları Kadıköy ve civar semtlerinde bir gün evvel gitmiş oldukları Kayışdağının, Çamlıcanın tenha yollarından sabahın ilk saatlerinde evlere su dağıtmak üzere dönerlerdi. Son yıllarda artık bu tahta fıçıların yerlerini tamamen cam damacanalar almış bulunmaktadır. Ekseriyetle Anadoludan gelerek ve bu işte gedikli olanlar, atlı arabalardan omuzlarına vurdukları damacanaları evlerin, apartmanların mutbaklarının bir köşesindeki ufak su küplerinin yanına bırakırlar, damacanın pirinç ağızlığı üzerindeki Belediyenin damgalı kurşununun tellerini itina ile söküp yeleklerinin üst cebine yerleştirdikten sonra pantolonlarının arka cebinden çıkardıkları kıvrık sarı pirinç boruyu damacananın ağzına daldırarak suyu küpe boşaltırlar. Bugün büyük boy bir damacana menba suyu 200, ufakları ise 150 kuruşa satılmaktadır. Nuriye NİRVEN