Pabuçsuz ve çorabsız yalın ayak, çıplak, yalın taban; böylece kaldırım tepen, dolayısı ile serserî; o seviye- mecazen “görgüsüz, terbiyesiz, kaba, adam.” Daltabandır zıpırların o şâhı Fitne saçar işmar ile nigâhı Şâhin başda eğri şeytan külâhı Raksa çıkar topuk vurur mestâne Galatanın Kız Papaz’ı bir dane. (Galatalı Hüseyin) * Genç kâtib türedi yeni zengin patronu ile Hilton Otelinde bir düğüne gittiklerini anlatır: “Benimki daltabanlığa daha salona girerken başladı, karşılayan garsonun elini sıkdı, bir ara orkestra şefinin cebine bir yüzlük sıkıştırdı, sonra ayakkabılarını çıkarıp bir koltuğa tünedi..”