1) Hâneberduş pırpırılar argosunda yeni, yenice esvab, üstbaş düzmek; misâl: — Senin Mestâne çul değiştirmiş, pek apiko olmuş be!... — Bir koyun tüccarı yakaladı, sağıyor. — Sana haminto var mı? — Şıkırdım haracı yemem!... 2) Halk ağzı deyim, ayak takımından birinin birden zengin olması, misâl: 1950 - 1960 arası sohbetlerinden: “Çul düzenler ne kadar çoğaldı, dün iskele başında yalın ayak yarım pabuçla simit satan şehbazın altında otomobil, hammal beş katlı apartıman yapdırıyor, meteliğe kurşun atan it meyhânede garsona on kâğıd bahşiş bırakıyor, değirmenlerin suyu nerden bir tülü kestiremiyorum...”