1895 yılında cinsî sapıklık yolunda işlenmiş bir cinayettir; Çukurçeşme Hamamı dellâklerinden otuz beş yaşlarında Sivaslı Hasanoğlu Kara Mehmed hemşehrisi Tahtakalede şekerci çırağı şâbıemred Hanefî’yi hamamda gece yatısı misâfirliğine dâvet edip gece delikanlıya âdab ve ahlâkı islâmiyeye aykırı tecâvüzde bulunmuş ve bu tecâvüzünü hemşehrileri arasında da bî pervâ yaymış olduğundan bir kama tedârik ederek bir gün müşteri gibi hamama gelen Haneî soyunmuş ve kamasını peştamal altında gizleyerek içeri girmiş, bir halvetde müşterisini yıkamakta olan Kara Mehmedi arkasından iki küreği ortasından vurarak cerh ve katletmişdir. Cinâyet hamamda büyük bir dehşet yaratmış, çıplak kaatil bağrısanlara: “Ona değil, bana acıyın, gençliğim mahpushânede mahvolacak” demiş, camekâna çıktığında da: “Karakola haber verin ben Kara Mehmedi vurdum... Ama ne olur, bana bir tütün sarıp verin, bir fincan da kahve pişirin!” demişdir. Bu satırların muharriri bu vak’ayı o gün hamamda bulunan ve cinâyeti gören çırağım Kandıralı Bekirden dinlemiş idim; Bekir şöyle anlatmışdır: “Peykeye çıkıp oturan delikanlıya bir sigara sarıp verdiler, hemen bir kahve de pişirdiler; o sarada hamama bir komiserle üç zabtiye neferi girdi, kaatil kahveyi içmedi, tütünden de bir iki nefes çekip attı; giyinecek takâtı olmadığı için...

1895 yılında cinsî sapıklık yolunda işlenmiş bir cinayettir; Çukurçeşme Hamamı dellâklerinden otuz beş yaşlarında Sivaslı Hasanoğlu Kara Mehmed hemşehrisi Tahtakalede şekerci çırağı şâbıemred Hanefî’yi hamamda gece yatısı misâfirliğine dâvet edip gece delikanlıya âdab ve ahlâkı islâmiyeye aykırı tecâvüzde bulunmuş ve bu tecâvüzünü hemşehrileri arasında da bî pervâ yaymış olduğundan bir kama tedârik ederek bir gün müşteri gibi hamama gelen Haneî soyunmuş ve kamasını peştamal altında gizleyerek içeri girmiş, bir halvetde müşterisini yıkamakta olan Kara Mehmedi arkasından iki küreği ortasından vurarak cerh ve katletmişdir. Cinâyet hamamda büyük bir dehşet yaratmış, çıplak kaatil bağrısanlara: “Ona değil, bana acıyın, gençliğim mahpushânede mahvolacak” demiş, camekâna çıktığında da: “Karakola haber verin ben Kara Mehmedi vurdum... Ama ne olur, bana bir tütün sarıp verin, bir fincan da kahve pişirin!” demişdir. Bu satırların muharriri bu vak’ayı o gün hamamda bulunan ve cinâyeti gören çırağım Kandıralı Bekirden dinlemiş idim; Bekir şöyle anlatmışdır: “Peykeye çıkıp oturan delikanlıya bir sigara sarıp verdiler, hemen bir kahve de pişirdiler; o sarada hamama bir komiserle üç zabtiye neferi girdi, kaatil kahveyi içmedi, tütünden de bir iki nefes çekip attı; giyinecek takâtı olmadığı için zabtiyelerin yardımı ile giyindi, üstübaşı pek dökükdü: “Beş param yok, bana biraz para verin!...” diyerek ağlamaya başladı; o zaman müşterilerden yaşlı bir efendi hamamcının çekmecesinden kesesini aldı, içinden bir hamam parası ayırdıktan sonra o keseyi olduğu gibi kaatile verdi: — Al oğlum... ben avukatım, seni mahkemede müdafaa edeceğim!... dedi. Sonra öğrendim ki bu yaşlı avukat Büyük Haydar Efendi imiş...” (B.: Ali Haydar Efendi, Nâsûhîzâde). Ali ÇAMİÇ