Geçen asır ortalarında yaşamış ve güzelliği dillere destan olmuş ermeni asıllı bir köçek, belki de bir bale artisti; devrin kalender halk şairi Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından bu güzel delikanlının yüzünün tüylendiği zaman bir tarih manzûmesi ile övülmüşdür ki, Râzi’nin “Saatçibaşıoğlu” dediği bu rakkasın, soyadı benzerliğine nazaran büyük bestekâr ve maestro Dikran Çuhacıyan’ın küçük kardeşi olması da muhtemeldir; manzûme şudur: Saatçibaşıoğlu Ohannes Çuhaciyan Reşk ider ol civanın hüsnüne Kerûbiyan Dalfesli bir fetâdır şöyle bir hoş sedâdır Üftâdesi o şâhın cümle kibârü âyân Raksa çıksa ol âfet bir şevkengiz kıyâfet Yûsufu zaman dirsin ol serveri mûmiyan Hele ol dürri yektâ ince belde al futa Deniz hamamında gör Ohannesi nîm uryan San Köroğludur, deryâ Ayvazın sarmış gûya Ey âşıkı şûrîde hâbı gafletden uyan Hâneberduş daltaban bir zeberdest balaban Sayd iderse şehbâzı derdine mum yak da yan Pâyin bûs ider iken pelîdi iffet şiken Bu zulmü işkenceye âşık ol da gel dayan. Ham gümüş topukları vurup verir işmarı Heman bi bâkü pervâ hâlini eyle beyân Târif idüb hâneyi dâvet et mestâneyi Geçirince çağını sen olursun ağlayan Hatdan verdi haberi târihi mücevheri “Gül yanakda mû gören gözler oldu çağlayan.” 1290 (M.1873)