Hem çubuk yapıcı sanatkâr, hem de çubuk satıcılar bu isimle anılmışlardır; çubuk yapıcılar çubukların yalnız gövde kısmını (asıl çubuk kısmı) yaparlardı; çubuk imâmesini (ağza gelen kısmını) ve lüleleri yapanlar imâmeci ve lüleci adı ile anılırdı; imâmecilik ve lülecilik ayrı bir ihtisas işi idi (B.: Çubuk; İmâme; Lüle); çubuk satıcılar ise lülesi imâmesi ile takım çubuk, yalnız dal gövde, yalnız imâme, yalnız lüle, ve hattâ cins cins tütün de satarlardı, çoğu seyyar esnaf olup çarşı pazar boylarında dolaşırlar, bekâr odaları, bekâr hanları kapularında dururlardı. Bir kısmı da dükkân sahibi olup, kıymetli, hattâ murassâ çubuklar seyyar olan esnafda bulunmaz, dükkânlarda satılırdı. Çubuk yapıcılar satıcı esnafa mal verir, bir de sipâriş üzere, yüksek ücretlerle kuyumcu gibi çalışarak çubuk yaparlardı. Çubuk satıcılarının çoğu da mürahik yahudi oğlanları, delikanlılardı.