1964 yılı haziranında basına “Sahrâyıcedidde bir âile faciâsı” diye intikâl etmiş bir cinayetin fâili bedbaht kadın; gelin olarak katıldığı âilede kaynanası ile kaynatasından göregeldiği hakaaret ve türlü tazyikler karşısında intihara karar vermiş, bu kararını tatbik etmeden 10 yaşındaki kayınbirâderi Ahmed Çorluyu boğazından keserek öldürmüş ve sonra kendini bir kuyuya atmış ise de komşuları tarafından kurtarılmışdır. Satı hayatını şöylece anlatmışdır : “Mehmed Çorlu ile yedi sene evvel evlendik, biri beş diğeri bir yaşında iki erkek çocuğumuz var; Evlendiğimizden beri kayınvalidem Emine ile kayınpederim Satılmış, saadetimiz üzerine bir kâbus gibi çöktüler. Oğullarını benden soğutmak için ne mümkünse yaptılar. Kocam ne yapacağını, hangi tarafa yar olacağını şaşırmıştı; daha ziyade onların baskısı altında bulunuyor. Üç gün önce kayınvalidem kocası ile bir olarak beni kapı dışarı ettiler: — Oğlumuzdan seni ayıracağız buraya bir daha uğrayayım deme!” diyerek beni dövdüler. Kayınpederim Satılmış daha ileri analık duyguma dokundu : “— Bu çocuklara elini sürmeyeceksin!...” diyerek emzirmekte olduğum Hüseyin’i kucağımdan alıyordu. İki gece kocamın amcasının evinde kaldım. Dün sabah beni eve çağırdılar. Fakat gazapları geçmemişti. Tehditlerini devam ettirdiler. Artık kendimi öldürmekten...

1964 yılı haziranında basına “Sahrâyıcedidde bir âile faciâsı” diye intikâl etmiş bir cinayetin fâili bedbaht kadın; gelin olarak katıldığı âilede kaynanası ile kaynatasından göregeldiği hakaaret ve türlü tazyikler karşısında intihara karar vermiş, bu kararını tatbik etmeden 10 yaşındaki kayınbirâderi Ahmed Çorluyu boğazından keserek öldürmüş ve sonra kendini bir kuyuya atmış ise de komşuları tarafından kurtarılmışdır. Satı hayatını şöylece anlatmışdır : “Mehmed Çorlu ile yedi sene evvel evlendik, biri beş diğeri bir yaşında iki erkek çocuğumuz var; Evlendiğimizden beri kayınvalidem Emine ile kayınpederim Satılmış, saadetimiz üzerine bir kâbus gibi çöktüler. Oğullarını benden soğutmak için ne mümkünse yaptılar. Kocam ne yapacağını, hangi tarafa yar olacağını şaşırmıştı; daha ziyade onların baskısı altında bulunuyor. Üç gün önce kayınvalidem kocası ile bir olarak beni kapı dışarı ettiler: — Oğlumuzdan seni ayıracağız buraya bir daha uğrayayım deme!” diyerek beni dövdüler. Kayınpederim Satılmış daha ileri analık duyguma dokundu : “— Bu çocuklara elini sürmeyeceksin!...” diyerek emzirmekte olduğum Hüseyin’i kucağımdan alıyordu. İki gece kocamın amcasının evinde kaldım. Dün sabah beni eve çağırdılar. Fakat gazapları geçmemişti. Tehditlerini devam ettirdiler. Artık kendimi öldürmekten başka kurtuluş yolu görmedim, bir an için aklım başımdan gitti. Kendimi kuyuya atmak için deli gibi evden çıktım. Karşıdan, kayınbiraderim Ahmet geliyordu. Arkamdan memnun olacaklarını bildiğim için, onlar da ağlasın diye çocuğun boğazını kestim. Sonra da kendimi kuyuya attım. Keşke beni kurtarmasalardı...” Büyük cemiyet yaralarından üzerinde ibretle durulacak kanlı bir vak’adır. Cinâyet Erenköyünde Sahrayıcedidde Taşocakları denilen yerde işlenmişdir. Bu satırların yazıldığ,ı sırada Satı Çorlu Akıl Hastahânesine kaldırılmış bulunuyordu (Haziran, 1964). Aşağıdaki altı madde ÇOPUR SOKAĞI ile ÇORBA kelimeleri arasında (sayfa 4097) bulunması gerekir iken dizgide mürettibin, prova tashihinde bizim hatamız yüzünden atlanmıştır. Özür dileriz.