İstanbulda Ağa kapusunda yeniçeri ocağının çeşitli ihtiyaçlarını karşılayan otuzdan fazla imalâthâne vardı ve o eski dervişlerin ağzı ile bu imalâthânelere “kârhâne” denilirdi; bunlardan biri de çizmeciler kârhânesi, bir çizme atölyesi idi; H. 1175 (milâdi 1761) tarihli bir ulûfe defterine (maaş defterine) göre bu atölyede 20 nefer çizmeci yeniçeri çalışmakta idi; atölyenin ustası, zâbi “çizmecibaşı” ünvânını taşırdı.