“Karagöz fasilesinden bir balıkdır, Kopes balığına pek benzer, kopese nisbetle vücudu yassıca ve geniş; üzerindeki sarı çizgiler gayet parlak ve çok olup gözleri de ufakdır. Sarı çizgiler on onbir aded olup zemini kurşûnidir; rengi ve nakşi Şamda ipekten dokunur çitâri denilen bir kumaşa çok benzemesinden dolayı çitâri balığı adını almışdır; sırtının rengi mâviye meyyal kurşûni, karnı beyaz, vücudu serâpa pullarla kaplıdır; başı küçük, ağzı pek küçük, ve dişleri ufakdır. “Yelesi ve sırt süzgeci kuyruğuna kadar uzanır ve yekpâredir. 11 diken ve 16 kılçıkdan mürekkebdir. Makad yüzgeci 3 dikenli 14 kılçkıdır; yan kanadları şeffaf ve vücuda bağlandığı yerde gaayet parlak bir siyahlık vardır; karın yüzgeçleri beyazdır. Çitâri balığının renk ve manzarası ne kadar lâtif ise eti o nisbetde lezzetsiz, yumuşak, kılçıklıdır. “Sâhillerde tek gezer, otla, çöple yaşar, yumurtasını ilk baharda döker. En büyüğü yarım kilo ağırlığında olur; Akdenizde çok, Marmarada nâdir bulunur. İstanbul Balıkhânesine senede 100 kilo kadar ancak gelir.” (Karakin Bey Deveciyan, Balık ve Balıkçılık).