Hicrî 1300 (M. 1885 - 1890) etrafında Galata ve Tophânede şöhret olmuş meczub bir mevlevî dervişi; Üsküdarlı Âşık Râzi yakından tanıdığı Dervişin hayatını kısaca şöyle anlatıyor : “Erzincanlıydı, uzun boylu, mevzun endamlı, kumral bıyıklı sakallı güzel bir adamdı, Galata Mevlevîhânesi dervişlerindendi, bir âyin günü beyaz tennure ile semâ ederken gördüm, cümle gözler onun pervâzı âşıkanesine takılmışdı. Memleketinden Hakkı isminde gaayet dilber bi genc ile birlikde gelmiş, bir sene kadar dergâhdaki odasında o refiki ile birlikde barınmış, Hakkı yanından kaçıp kaybolduktan sonra kendisini işrete vermiş. Ben Derviş Gıyası asıl, meyhânelerde tanıdım, içki ile cinnet getirmiş, odasını bırakmış, sokaklara düşmüşdü; yalın ayak başı açık, üstünde bir gömlek, bir aba yelek, belinde bir kuşak ve iç donu ile dolaşır, her girdiği meyhânede içebildiği kadar içki verilirdi, kimse ile konuşmazdı; herhangi bir şey isteyecek olsa, teşekkür yerinde, kızdığı zamanlar, hulâsa herşeye ve herkese “Hakkı” derdi. Bir sabah Derviş Gıyası Yağkapanı İskelesinde bir geminin direğinde kuşağı ile asılı, intihar etmiş buldular, ölümünde kırk yaşlarında kadardı sanırım..”. Derviş Gıyasın ağzından şu manzume Âşık Râzi tarafından yazılmışdır: Serkeş yârin firkatiyle ağlarız Gece gündüz ciğerimiz dağlarız Dağdan...

Hicrî 1300 (M. 1885 - 1890) etrafında Galata ve Tophânede şöhret olmuş meczub bir mevlevî dervişi; Üsküdarlı Âşık Râzi yakından tanıdığı Dervişin hayatını kısaca şöyle anlatıyor : “Erzincanlıydı, uzun boylu, mevzun endamlı, kumral bıyıklı sakallı güzel bir adamdı, Galata Mevlevîhânesi dervişlerindendi, bir âyin günü beyaz tennure ile semâ ederken gördüm, cümle gözler onun pervâzı âşıkanesine takılmışdı. Memleketinden Hakkı isminde gaayet dilber bi genc ile birlikde gelmiş, bir sene kadar dergâhdaki odasında o refiki ile birlikde barınmış, Hakkı yanından kaçıp kaybolduktan sonra kendisini işrete vermiş. Ben Derviş Gıyası asıl, meyhânelerde tanıdım, içki ile cinnet getirmiş, odasını bırakmış, sokaklara düşmüşdü; yalın ayak başı açık, üstünde bir gömlek, bir aba yelek, belinde bir kuşak ve iç donu ile dolaşır, her girdiği meyhânede içebildiği kadar içki verilirdi, kimse ile konuşmazdı; herhangi bir şey isteyecek olsa, teşekkür yerinde, kızdığı zamanlar, hulâsa herşeye ve herkese “Hakkı” derdi. Bir sabah Derviş Gıyası Yağkapanı İskelesinde bir geminin direğinde kuşağı ile asılı, intihar etmiş buldular, ölümünde kırk yaşlarında kadardı sanırım..”. Derviş Gıyasın ağzından şu manzume Âşık Râzi tarafından yazılmışdır: Serkeş yârin firkatiyle ağlarız Gece gündüz ciğerimiz dağlarız Dağdan inen seller gibi çağlarız Mâtem ider başa kara bağlarız Yapdığına Hak râzı mı ey kopuk Başa böyle kakılır mı hiç topuk Oldun işte hâneberduş bir sapuk Mâtem ider başa kara bağlarız Başımın sen tâcı idin ey nâdan Gülistanlar şimdi oldu bir zından Kötü kötü laflar gelir arkandan Mâtem ider başa kara bağlarız Ayakları bûsegâhım ey fetâ Nasıl sattın beni bir çul çaputa Seni İgfâl iden hangi kerata Mâtem ider başa kara bağlarız Âşık Gıyas garibandan dervişdir Senin için nakdi cânın vermişdir Bu aşk ile mertebeye ermişdir Mâtem ider başa kara bağlarız TARİH Kendim kıydım bu cana vebal işte boynumda Yokdur kimsenin dahli cundabazlık oynumda “Hakkı” gelüb yaz dedi bu mücevher tarihi “Son demi hayatımda hayâli yar koynumda” 1193 + 110 (Y ve K) = 1303 (M. 1835 - 1836)