Edebiyat muallimi ve gazeteci; 1895 de Manastırda doğdu, Yemende şehid olmuş Riza Bey adında bir albayın oğludur. İlk ve orta tahsilini Manastır, Berat ve Selânikde yapmış, kendisini oto didakt olarak yetişdirmişdir. Gazetecilik hayatına pek genç yaşda Selânikde atılmış, ilk yazıları orada “Genc Kalemler” mecmuasında yanınlanmış, türkçenin sâdeleştirilmesi cereyânına katılmışdır. 1913 den sonra İstanbula gelerek İstanbul Sultanisine edebiyat muallimi tayin edilmiş ve başarısı örnek sayılan bir öğretmen olmuşdu. Hemen bütün öğretmenlik hayatı da sonra İstanbul Erkek Lisesi adını alan o okulda geçmişdi. Bâzı dergiler haric, gazeteciliği de, günlük fıkra ve edebî sohbet yazarı olarak, yakın arkadaşı Hakkı Târık Us’un sâhibi bulunduğu Vakit Gazetesinde geçmişdir. Önceleri “Seyyah” takma adını kullanmış, soy adı kanunu çıkdıkdan sonra dra o ismin türkcesi olan “Gezgin” adını almışdır. Hemen hiç kullanmadığı asıl âile adı da “Anahtarağası Oğulları” imiş ki dedelerinden birinin Enderundan yetişmiş olduğunu gösterir. Türk (İnönü) Ansiklopedisinin de yazar kadrosu içinde bulunmuş, edebiyatımızla ilgili pek çok madde onun kaleminden çıkmışdır. Mevlevî muhibbi idi, güzel ney üflerdi; klâsik türk musikisine hakkıyle vâkıfdı. Beşiktaş Musiki Cemiyetinin kurucularından biri olmuşdur (B.: Beşik...

Edebiyat muallimi ve gazeteci; 1895 de Manastırda doğdu, Yemende şehid olmuş Riza Bey adında bir albayın oğludur. İlk ve orta tahsilini Manastır, Berat ve Selânikde yapmış, kendisini oto didakt olarak yetişdirmişdir. Gazetecilik hayatına pek genç yaşda Selânikde atılmış, ilk yazıları orada “Genc Kalemler” mecmuasında yanınlanmış, türkçenin sâdeleştirilmesi cereyânına katılmışdır. 1913 den sonra İstanbula gelerek İstanbul Sultanisine edebiyat muallimi tayin edilmiş ve başarısı örnek sayılan bir öğretmen olmuşdu. Hemen bütün öğretmenlik hayatı da sonra İstanbul Erkek Lisesi adını alan o okulda geçmişdi. Bâzı dergiler haric, gazeteciliği de, günlük fıkra ve edebî sohbet yazarı olarak, yakın arkadaşı Hakkı Târık Us’un sâhibi bulunduğu Vakit Gazetesinde geçmişdir. Önceleri “Seyyah” takma adını kullanmış, soy adı kanunu çıkdıkdan sonra dra o ismin türkcesi olan “Gezgin” adını almışdır. Hemen hiç kullanmadığı asıl âile adı da “Anahtarağası Oğulları” imiş ki dedelerinden birinin Enderundan yetişmiş olduğunu gösterir. Türk (İnönü) Ansiklopedisinin de yazar kadrosu içinde bulunmuş, edebiyatımızla ilgili pek çok madde onun kaleminden çıkmışdır. Mevlevî muhibbi idi, güzel ney üflerdi; klâsik türk musikisine hakkıyle vâkıfdı. Beşiktaş Musiki Cemiyetinin kurucularından biri olmuşdur (B.: Beşiktaş Musiki Cemiyeti, cild 5, sayfa 2587). Fransızcadan türkçeye dikkatli bir mütercim olarak tanınmışdı, o dilden dilimize otuzdan fazla roman tercüme etmişdir ki başlıcaları şunlardır: “Karamazof Kardeşler” (Dostoievsky’den, fransızcasından, 1940), “Suç ve Cezâ” (aynı yazardan ve fransızcasından, 1945), “Toprak” (Emile Zola’dan, 1946), “Onuncu Şarl’ın Kanlı Saltanatı” (Prosper Merimée’den, 1944). “Aşk Arzuhalcisi” adında telif bir romanı vardır (1928) ; yakın arkadaşı Hakkkı Tarık Us’un ölümünden sonra Hasan Rasim Us ile birlikde 1957 de onun biografisini yazmış ve yayınlamışdır. Uzun boylu, kumral, hoş sohbet bir kişi idi. 1963 de vefat etti. Hakkı Sühâ Gezgin (Resim : S. Bozcalı)