İstanbulda yüzyıllar boyunca gece sokağa çıkanlar hükûmetce hoş görülmemiş, hakikatde de gece sokağa çıkıp dolaşanların çoğu uygunsuz güruhundan olmuş, zâbıta kolları tarafından yakalandıkkları zaman da kolluklarda (karakollarda) falaka dayağından zindana atılma, hattâ îdama kadar ceza görmüşlerdir. Gece sokağa çıkma yasakları hemen dâimâ yatsı namazı kılındıkdan, cami ve mescidlerdeki cemaat dağıldıkdan sonra başlamış, sabah ezanı okunur iken sona ermişdir. Onyedinci yüzyıl ortasında amansız mütebid Dördüncü Sultan Murad bu yasağın başlangıcını daha da kısıtlamış, akşam ezanından yatsı namazı sonuna kadar da sokağa fenersiz çıkılmasını yasak etmişdi. Geçen asır başlarında Mora ihtilâli yıllarında İstanbul rumları öylesine fesad ile meşgul olmaya başlamışlardı ki 1223 (1808 - 1809) da fenerli fenersiz, akşam ezanından, ortalık karardıktan sonra gece sokağa çıkma yasağı konmuş, yıllarca devam etmişdi. Evleri bir mescid veya camiin hemen yanıbaşında olan İstanbullular akşam ve yatsı namazını mescidde camide cemaatle kılabilmişlerdi. O yasağa ayrıca bir de silâh taşıma yasağı eklenmişdi. Sokakların belediyece aydınlatmadığı devirlerde, sokağa fenersiz çıkma yasağı, İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarına kadar sürmüşdür. Meşrutiyet devrinde ve zamanımız, İstanbulda sıkıyönetim (örf...

İstanbulda yüzyıllar boyunca gece sokağa çıkanlar hükûmetce hoş görülmemiş, hakikatde de gece sokağa çıkıp dolaşanların çoğu uygunsuz güruhundan olmuş, zâbıta kolları tarafından yakalandıkkları zaman da kolluklarda (karakollarda) falaka dayağından zindana atılma, hattâ îdama kadar ceza görmüşlerdir. Gece sokağa çıkma yasakları hemen dâimâ yatsı namazı kılındıkdan, cami ve mescidlerdeki cemaat dağıldıkdan sonra başlamış, sabah ezanı okunur iken sona ermişdir. Onyedinci yüzyıl ortasında amansız mütebid Dördüncü Sultan Murad bu yasağın başlangıcını daha da kısıtlamış, akşam ezanından yatsı namazı sonuna kadar da sokağa fenersiz çıkılmasını yasak etmişdi. Geçen asır başlarında Mora ihtilâli yıllarında İstanbul rumları öylesine fesad ile meşgul olmaya başlamışlardı ki 1223 (1808 - 1809) da fenerli fenersiz, akşam ezanından, ortalık karardıktan sonra gece sokağa çıkma yasağı konmuş, yıllarca devam etmişdi. Evleri bir mescid veya camiin hemen yanıbaşında olan İstanbullular akşam ve yatsı namazını mescidde camide cemaatle kılabilmişlerdi. O yasağa ayrıca bir de silâh taşıma yasağı eklenmişdi. Sokakların belediyece aydınlatmadığı devirlerde, sokağa fenersiz çıkma yasağı, İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarına kadar sürmüşdür. Meşrutiyet devrinde ve zamanımız, İstanbulda sıkıyönetim (örfi idâre) ilân edildiği sıralarda da gece sokağa çıkma yasakları konmuşdur. (B.: Fenersiz Sokağa Çıkma Yasağı, cild 10, sayfa 5643).