1885 ile 1890 arasında ayak takımından yakışıklı bir delikanlı Hasköy’de kayıkcı kahvehânesinde yalın ayaklı, yarım pabuçlu, üstü başı çul çaput garibandan bir çırak iken, zamanın namlı zengin yosmalarından Şamlı Dürdâne Hanım tarafından himâye edilmiş, kahve peykesinde yatar kalkar delikanlı, uşak adı altında oynaş olarak konağa alınmışdır ve hemen süslenmiş, bir Apiko (Şık) küçükbey olmuşdur. Şöhreti yosmalar ve kalenderler arasında öylesine yayılmıştır ki, meşhur Kargopulos fotoğrafhânesinde çekilmiş ve gündüz kâğıtlarına basılmış, kartona yapıştırılmış bir resmi hayranları tarafından bir gümüş mecidiyeye satın alınırdı, o resimlerden biri devrin kalender halk şâiri Âşık Râzi’nin evrakı metrûkesi arasında görülmüşdur. Râzi resmin arkasına da şu kıt’aları yazmışdır: Dünkü çıplak ayaklı kahvehâne şâkirdi, Gazanferi bu ara gördünüz mü efendim? Paşazâde sanırsın, gaayet ile apiko, Mühmelândan o bıçkın, sırım gibi levendim. Hey çapkın Gazanfer hey, eski çalımın nerde? İri kıyım ayağın nakşı kalırdı yerde, Topuğun güm güm sesi demirden güllelerde, Şimdi elde şemsiye, çıtkırıldım bey oldun, Elden ele geziyor resmin matmazellerde. Şamlı Dürdâne Hanımın ölümünden sonra (B.: Dürdâne Hanım, Şamlı, cild 9, sayfa 4828) eski hâlinden de beter bir sefâlete düşmekden, Âşık Râzi’nin delâlet...

1885 ile 1890 arasında ayak takımından yakışıklı bir delikanlı Hasköy’de kayıkcı kahvehânesinde yalın ayaklı, yarım pabuçlu, üstü başı çul çaput garibandan bir çırak iken, zamanın namlı zengin yosmalarından Şamlı Dürdâne Hanım tarafından himâye edilmiş, kahve peykesinde yatar kalkar delikanlı, uşak adı altında oynaş olarak konağa alınmışdır ve hemen süslenmiş, bir Apiko (Şık) küçükbey olmuşdur. Şöhreti yosmalar ve kalenderler arasında öylesine yayılmıştır ki, meşhur Kargopulos fotoğrafhânesinde çekilmiş ve gündüz kâğıtlarına basılmış, kartona yapıştırılmış bir resmi hayranları tarafından bir gümüş mecidiyeye satın alınırdı, o resimlerden biri devrin kalender halk şâiri Âşık Râzi’nin evrakı metrûkesi arasında görülmüşdur. Râzi resmin arkasına da şu kıt’aları yazmışdır: Dünkü çıplak ayaklı kahvehâne şâkirdi, Gazanferi bu ara gördünüz mü efendim? Paşazâde sanırsın, gaayet ile apiko, Mühmelândan o bıçkın, sırım gibi levendim. Hey çapkın Gazanfer hey, eski çalımın nerde? İri kıyım ayağın nakşı kalırdı yerde, Topuğun güm güm sesi demirden güllelerde, Şimdi elde şemsiye, çıtkırıldım bey oldun, Elden ele geziyor resmin matmazellerde. Şamlı Dürdâne Hanımın ölümünden sonra (B.: Dürdâne Hanım, Şamlı, cild 9, sayfa 4828) eski hâlinden de beter bir sefâlete düşmekden, Âşık Râzi’nin delâleti ile Tophâne müşiri Zeki Paşanın himâyesi kurtarmış, müşirlik kahve ocağının idâresi aslı Hendekli olan Gazanfer’e verilmişdir. Meşrutiyetin ilânından sonraki hayatı tesbit edilemedi. İlk çalışdığı yer olan Hasköy’deki kayıkcı kahvehânesi, hayatı çok acıklı bir roman konusu olan Gürcü Nusret’in işlettiği kahvehâne olacakdır (B.: Nusret, Kahveci Gürcü). Hendekli olan Apiko Gazanfer’in de bir Gürcü genci olması, Şamlı Dürdâne’nin âguuşunda hanım oynaşlığına başlaması da, ustası ve hâmisi Nusretin bir kaatil olarak müebbed hapse mahkûmiyetinden sonra başlaması muhtemeldir. Vâsıf HİÇ Apiko Gazanfer (Resim : Sabiha Bozcalı)