Geçen asır başlarında yaşamış bir kopuk delikanlı; kalender şâir Üsküdarlı Âşık Râzi’nin evrâkı metrûkesi arasında Çardak Kolluğu çorbacısı Galatalı Hüseyin Ağa defterinde şu manzûme ile övülmüşdür: Berber eli değmemiş sırma saçlar yelesi İtliğinden kinâye nârası arslan sesi Bâzuda baldırında Ellialtı nişanı Yeniçerilik taslar Gazanfer hergelesi Koca Çardak kahvesi temelinden sarsılır Salınıp yürür iken çorbacının teresi Hasan Paşa çıplağı reşk ider nümâyişe Akıl fikir çelmede pek çokdur menteresi Kebûter taklaları atar deryâyı aşkda Amma gel gör pençeye girmez aslaa ensesi Belinde mücevherli gümüş kabzalı hançer Ne turfa kıyâfettir yakasında kehlesi Altın telli şal vardır kavak yelli başında Köhne pîrâheninden meydandadır pehlesi İşte böyle bir eşbeh daltabandır Gazanfer Güm güm vuran topuklar balyemizin güllesi Galatalı Hüseyin Ağa defterinde bu manzûmenin kenarında şu kayıd vardır: “Siyaseti duyulmadı, Vak’adan (Vak’ai Hayriye’den, 1826) sonra nâm ve nişanı kayboldu, henüz yirmi yaşında idi, memleketi olan Geyve tarafından da haberi gelmedi.”