İstanbul’da zührevî hastalıkların görüldüğü yerler Galata’nın ve Beyoğlu’nun gayri müslim genelevleri olmuşdur. Frengi, belsoğukluğu, şangr, uyuz, karnebit, kırkayak ve benzeri hastalıklar, evlâdları Galata ve Beyoğluna geçmeyen Türk ailelerinin meçhulü idi. Eski kadınların ziyâdece saf olanları, gayri muslim genelevlerin birinden kötü bir hastalık almış oğulları hakkında şöyle konuşurlardı: “Bizim oğlanın beli açılmış, yumurta sarısı içirelim..”, “Nakıl gibi kırmızı kırmızı dökdü.. kurdeşen olmuş.,”, “Kaç defa tenbih ettim, hamama giderken silecek al diye, söz dinlemez, almaz, geceleri hatır hatır kaşınıyor..”, “Temreye olmuş, sarımsak sağlık verdiler..”. Galata ve Beyoğlu genelevlerinde sermâye kadınlardan başka gayri müslim azınlıklardan ve bilhassa rumlardan mutlaka bir tâze uşak bulunurdu, mamaların jigoloları oğlanlardı, sokak kapusu yanında bir odada, erâzil ve hayta gürûhundan kimselerle de yatarlardı; bazıları kadın çamaşır ve fistanları giyerler ve kadın gibi boyanırlardı, hattâ acele bir iş için sokağa da o kılıkda çıkarlardı, çoğu da uzun takma saçlar, peruka kullanırlardı. O uşakların hepsi istisnâsız, zâbıtaya hizmet ederlerdi, bidâyetde faili meçhul kalmış cinâyetler onların yardımı ile aydınlatılırdı. SERVET