İlk nüshası 2 Ocak 1301 (1886) Cuma günü çıkmış haftalık edebî gazete; imtiyaz sahibi Menemenlizâde Mehmed Tâhir Bey (B.: Mehmed Tâhir Bey, Menemenlizâde) ve nâşiri Kitabcı Aleksan Efendidir. 23,5 X 33,5 boyunda bir kâğıda basılmış dört sayfalık bir gazetedir. İdârehânesi ve tevzi yeri Aleksan Efendinin Bâbıâli Caddesinde 18 numaralı İstanbul Kütübhânesi olmuş ve gazete Ebüzziya Matbaasında basılarak nüshası 50 paraya satılmışdır. Nâmık Kemal, Recâizâde Mahmud Ekrem ve Abdülhak Hâmid Beyler yazarları arasında bulunmuşlardır. Recâizâde Mahmud Ekrem Bey ile Muallim Naci’nin amansız edebî münakaşaları sırasında Menemenlizâde Tâhir Bey, Ekrem Beyin, Şeyh Vasfi Efendi de Muallim Naci’nin peyki olmuşlardı. Aşağıdaki şirin hâtırayı Ahmed Râsim’in “Muharrir, Şâir, Edib” isimli eserinden alıyoruz: “... günün birinde Gayret Mecmuasında Tâhir Bey Şeyh Vasfi’nin yazı yazdığı Berk (Şimşek) Mecmuasına târiz yollu: Gürleyip berk gibi... ile başlayan bir kıt’a derc etmiş, ertesi hafta Berk de şu beyit ile mukabele etmişdi: Gürlemez bizim diyarda berk! Menemen berki aceb gürler mi? “Kıyâmetler kopdu idi!.. En sathî bir hâdisei tabiiyeden gaafil bulunan Tâhir Bey şimşeği gürletiyordu. Babıâli Caddesi birbirine girdi. Azîm ve seyyal bir gürültü caddeyi tuttu, sildi, süpürdü, götürdü. Başta Celâ...

İlk nüshası 2 Ocak 1301 (1886) Cuma günü çıkmış haftalık edebî gazete; imtiyaz sahibi Menemenlizâde Mehmed Tâhir Bey (B.: Mehmed Tâhir Bey, Menemenlizâde) ve nâşiri Kitabcı Aleksan Efendidir. 23,5 X 33,5 boyunda bir kâğıda basılmış dört sayfalık bir gazetedir. İdârehânesi ve tevzi yeri Aleksan Efendinin Bâbıâli Caddesinde 18 numaralı İstanbul Kütübhânesi olmuş ve gazete Ebüzziya Matbaasında basılarak nüshası 50 paraya satılmışdır. Nâmık Kemal, Recâizâde Mahmud Ekrem ve Abdülhak Hâmid Beyler yazarları arasında bulunmuşlardır. Recâizâde Mahmud Ekrem Bey ile Muallim Naci’nin amansız edebî münakaşaları sırasında Menemenlizâde Tâhir Bey, Ekrem Beyin, Şeyh Vasfi Efendi de Muallim Naci’nin peyki olmuşlardı. Aşağıdaki şirin hâtırayı Ahmed Râsim’in “Muharrir, Şâir, Edib” isimli eserinden alıyoruz: “... günün birinde Gayret Mecmuasında Tâhir Bey Şeyh Vasfi’nin yazı yazdığı Berk (Şimşek) Mecmuasına târiz yollu: Gürleyip berk gibi... ile başlayan bir kıt’a derc etmiş, ertesi hafta Berk de şu beyit ile mukabele etmişdi: Gürlemez bizim diyarda berk! Menemen berki aceb gürler mi? “Kıyâmetler kopdu idi!.. En sathî bir hâdisei tabiiyeden gaafil bulunan Tâhir Bey şimşeği gürletiyordu. Babıâli Caddesi birbirine girdi. Azîm ve seyyal bir gürültü caddeyi tuttu, sildi, süpürdü, götürdü. Başta Celâl bîçâresi olduğu halde (B.: Celâl Bey, Hakkıpaşazâde Mehmed; cild 6, sayfa 3415) Naci’nin bir beyti altlı üstlü değiştirilerek bütün tarafdâran: Bir çakış çakdık ki Şeyhim aşkına bizler bu şeb Berka döndük neşri envâr eyledik meyhânede fahriyesini günlerce okuyup çaldılar..” Gayret Gazetesinin 2 numaralı nüshası