İkinci Sultan Mahmudun sadırâzamlarından; 1763 de İstanbulda doğdu, sadâret mektûbî kalemi başkâtibi Seyyid Ahmed Efendinin oğludur; çocukluğunda babasının bulunduğu kaleme girmiş, ordu ile seferlerde bulunmuş, bir arada da babası gibi aynı kalemin başkâtibi (başhalîfesi) olmuşdu. 1801 de elçilikle Fransaya gitti, Avrupadan dönüşünde Büyüktezkireci, 1806 da Reisülküttab oldu, 1807 de Tuna boyundaki orduya gönderilerek Ruslarla mütâreke konuşmasına memur edildi, Nişancılığa tayin edildi, ordudan dönüşünde tekrar Reisülküttab oldu, bir süre Bolu, Sivas, Niğde, Ankara, Kastamonu, Bursa, Kocaeli gibi yerlerde mutasarrıflık ve vâlilikle dolaşdı, 1823 de sadırâzam oldu, sadırâzamlığı ancak dokuz ay sürdü, azledilerek ve vezirlik rütbesi alınarak önce Geliboluya, sonra Manisaya sürüldü. Bir müddet sonra af edildi, yine vezirlikle Erzurum Vâlisi ve şark serdarı oldu. İlk fırsatda Rusya ile sulh akdedilerek harb gaailesinden kurtulma tarafdarı olduğu bilindiği için tekrar vezirliği alındı ve Balıkesire sürüldü, 1828 de orada öldü. Fransadaki elçiliği üzerine bir “Sefâretnâme” yazmışdı, “Gaalib Efendi Sefâretnâmesi” diye meşhurdur. Şiir ile meşgul olmuş, basılmamış bir divançesi vardır.