Aydın bir memur ve şâir, Kastamonu köylülerinin ağzı ile yazdığı “Mutayyebâtı Türkiye” isimli ve mizah yollu manzum bir risâlesi meşhurdur, hattâ bu eserden dolayı kendisine “Türk Gaalib Paşa” denilmişdir. İstanbulda doğdu, doğum tarihi bilinmiyor; mâliye mektûbî kaleminden yetişdi; devrin bâzı ricâlinin hizmetlerinde bulundu, Çengeloğlu Tâhir Paşaya mühürdarlık ve divan kâtibliği, Dârendeli İzzet Paşaya divan kâtibliği, baş mabeyinci Hâmid Paşaya kâtiblik yapdı, Marmara voyvodalığı, postahâne kâtibliği gibi küçük memuriyetlerde bulundu. Sonra Viranşehir kaymakamı, Ankara defterdarı oldu. Anadoluda hayli dolaşdıkdan sonra 1848 de İstanbula geldi, 1849 da Batum, 1851 de Tırnava kaymakamı oldu, 1853 de mîrimîran (paşa) oldu. Son vazifesi olan Amasya mutasarrıflığından ayrılarak 1876 da İstanbula geldiğinde vefat etti, Karacaahmed Mezarlığına defnedildi. Kaba köylü ağzı ile yazdığı mutayyebâtında açık saçık, müstehcen sayılacak parçalar pek çokdur; kendi bahtından da şikâyet edilerek zamanını hiciv için yazılmış şeylerdir. Diğer şiirleriyle birlikde divan şeklinde basılmışdır, nerede ve ne zaman basıldığı bilinmiyor, çok güç bulunur nâdir matbu eserlerdendir. Birkaç parça naklediyoruz: Eş’ârıma giydirüb zemâne Ûcûbe külâhı türkiyâne Meydâne çıkub edâyi nevle Girdim yine bir dâsitân...

Aydın bir memur ve şâir, Kastamonu köylülerinin ağzı ile yazdığı “Mutayyebâtı Türkiye” isimli ve mizah yollu manzum bir risâlesi meşhurdur, hattâ bu eserden dolayı kendisine “Türk Gaalib Paşa” denilmişdir. İstanbulda doğdu, doğum tarihi bilinmiyor; mâliye mektûbî kaleminden yetişdi; devrin bâzı ricâlinin hizmetlerinde bulundu, Çengeloğlu Tâhir Paşaya mühürdarlık ve divan kâtibliği, Dârendeli İzzet Paşaya divan kâtibliği, baş mabeyinci Hâmid Paşaya kâtiblik yapdı, Marmara voyvodalığı, postahâne kâtibliği gibi küçük memuriyetlerde bulundu. Sonra Viranşehir kaymakamı, Ankara defterdarı oldu. Anadoluda hayli dolaşdıkdan sonra 1848 de İstanbula geldi, 1849 da Batum, 1851 de Tırnava kaymakamı oldu, 1853 de mîrimîran (paşa) oldu. Son vazifesi olan Amasya mutasarrıflığından ayrılarak 1876 da İstanbula geldiğinde vefat etti, Karacaahmed Mezarlığına defnedildi. Kaba köylü ağzı ile yazdığı mutayyebâtında açık saçık, müstehcen sayılacak parçalar pek çokdur; kendi bahtından da şikâyet edilerek zamanını hiciv için yazılmış şeylerdir. Diğer şiirleriyle birlikde divan şeklinde basılmışdır, nerede ve ne zaman basıldığı bilinmiyor, çok güç bulunur nâdir matbu eserlerdendir. Birkaç parça naklediyoruz: Eş’ârıma giydirüb zemâne Ûcûbe külâhı türkiyâne Meydâne çıkub edâyi nevle Girdim yine bir dâsitâne * Yaz geldi şükür bak yine çillendü hüyükler Fik fik ötüşürler uçuşurlar ibübükler At eşşeğe eşşek ata garman garuş oldu Gök gubbeyi gumlettiryo dağda gölükler Eeeyan çagurunca hele bi varma da gör bak Halka dakarak boynuna it denlü sürükler Gundak bıragur da araya Eeeyan Ağa hep Yanguncu gibi sonra döner hem de körükler * Toptan pılıyı pırtıyı satturdu züğürtlük Köycek bize gardaş duman atturdu züğürtlük Zalt ben mi ya Gastambolu da hep çıbur oldu Dünyâyı birbirine gatturdu züğürtlük