Geçen yüzyıl ortasında Koskada Saadî tarikatına bağlı Abdüsselâm Tekkesinin şeyhi; ilim, irfan ve faziletiyle tanınmış, aşk ve muhabbet ehli bilinmişdi. Şu kıt’aları onun şânında uzun bir manzûmeden alıyoruz ki Galib Efendinin ölümünden en az onbeş yirmi sene sonra 1900 lerde yazılmışdır: Toplamış tekkesine şeyh efendi hûbânı, Cümlesi gonce güller, mürîdan, muhibbânı; Kimi şehrî nâzenin kişizâde beylerdir, Kimisi mühmel fetâ mâşûkun garîbânı. Abdest alurdu gördüm bir şûhi pâ bürehne, Bir nigâhı vahşeti açdı dilde bin rahne; Tâzeden tâze canlar, dergâh olsa da köhne, Arşa asmış şeyhimiz kılıç ile kemânı. Şöhreti İstanbul dışında, Rumelinde ve Anadoluda yayılmışdı, irşad edilmek için gelen gencler bu tekkede yıllarca kalırlardı. Saadiye şeyhlerinden Mora Yenişehirli şâir Mehmed Vehbi Efendi de tarikat terbiyesini Kovacızâde Galib Efendiden görmüşdü.