Geçen asır sonlarında Gülhâne Askerî Tıbbiyesi talebelerinden gaayetle güzel ve çapkın bir delikanlı; şiddetli yasağa rağmen İshakpaşa sandığında tulumbacılık da yapmış ve o sandığın ayakları koşarlı namlı bir uşağı olmuşdu. Devrin kalender halk şâiri Üsküdarlı Âşık Râzinin kaydine göre İshakpaşada İshakpaşa Hamamı karşısında bir evde oturur bir terlikci ustasının otuz yaşlarındaki dul karısı kendisinden on yaş kadar küçük tıbbiyeliye âşık olur, adı Şâziye olan kadın türlü vesileler bulup delikanlının yoluna düşer, yüz bulamaz ve nihayet tecennün eder, Âşık Râzi şu manzûmeyi o kadının ağzından yazmışdır: Çapkınım Gülhâneli, gül gül açmış gamzeli, Adım çıkdı deliye, ben peşine düşeli. Formanın fiyakası, iliklenmez yakası, Kaş üstüne fes yıkar, o da ayrı cakası. Bir de ökçe basarak, yürüyor tırak tırak, Topuk nümâyişi var, gaayetle pür tumturak. Durmasın kaşlar çatık, bırak nahveti artık; Âşıklarda aranmaz, edeb, terbiye, mantık. Laf atarsa atar a, sözü batar, batar a! Geceleri kapunda, gelip yatsa, yatar a! Süzüb çeşmi nerkisin, bûsi pâye ver izin, Koy başımın altına, koy be çapkınım dizin! Başında kavak yeli, sandık kolunda eli, Omuzdaşlık hevesi, koşdurur deli deli.. Koşarlıdır ayağı, topuğunda kuşağı, İshakpaşalıların göz bebeği uşağı.. Âşık râhi vefâda, çapkın oğlan c...

Geçen asır sonlarında Gülhâne Askerî Tıbbiyesi talebelerinden gaayetle güzel ve çapkın bir delikanlı; şiddetli yasağa rağmen İshakpaşa sandığında tulumbacılık da yapmış ve o sandığın ayakları koşarlı namlı bir uşağı olmuşdu. Devrin kalender halk şâiri Üsküdarlı Âşık Râzinin kaydine göre İshakpaşada İshakpaşa Hamamı karşısında bir evde oturur bir terlikci ustasının otuz yaşlarındaki dul karısı kendisinden on yaş kadar küçük tıbbiyeliye âşık olur, adı Şâziye olan kadın türlü vesileler bulup delikanlının yoluna düşer, yüz bulamaz ve nihayet tecennün eder, Âşık Râzi şu manzûmeyi o kadının ağzından yazmışdır: Çapkınım Gülhâneli, gül gül açmış gamzeli, Adım çıkdı deliye, ben peşine düşeli. Formanın fiyakası, iliklenmez yakası, Kaş üstüne fes yıkar, o da ayrı cakası. Bir de ökçe basarak, yürüyor tırak tırak, Topuk nümâyişi var, gaayetle pür tumturak. Durmasın kaşlar çatık, bırak nahveti artık; Âşıklarda aranmaz, edeb, terbiye, mantık. Laf atarsa atar a, sözü batar, batar a! Geceleri kapunda, gelip yatsa, yatar a! Süzüb çeşmi nerkisin, bûsi pâye ver izin, Koy başımın altına, koy be çapkınım dizin! Başında kavak yeli, sandık kolunda eli, Omuzdaşlık hevesi, koşdurur deli deli.. Koşarlıdır ayağı, topuğunda kuşağı, İshakpaşalıların göz bebeği uşağı.. Âşık râhi vefâda, çapkın oğlan cefâda, Her yangın dönüşünde, germâbei sefâda..y. Omuzdaşım bî aman, yokdur insaf, din, iman; Okutmuş katlim için, Gülhânede bir ferman! Vur kafama topuğu İshakpaşa kopuğu, Ağu katar şerbete, barut yapar pamuğu. Sanma uslu edebli tulumbacım mektebli; Cellâdımın elleri, kırmızı mürekkepli. Sormayın hiç yaşını, boyladı Toptaşını, Gaalib çapkını yedi, Şaziyenin başını. Deli olduk nidelim,g elin ezber idelim, Yirmi yaşıyla tarih: “Gülhâneli mekteplim” 1278+20 = 1298 (M. 1880 - 1881) Bu tarih Şâziyenin timarhâneye girdiği tarihdir.