İkinci Abdülhamid devrinde Üsküdarın ayak takımı arasından sivrilmiş kabadayılarından; zehir gibi acı kuvvete sâhib, vücud yapısı ile müheykel, yüz nakşı ile de erkek güzeli bir adamdı; gurebâdan gençleri erâzile karşı himâye eder gaayetle cessur, merdi meydan idi; nefsinde perhizkâr, sâdece cemâl âşıkı, işret eder, edeb ve terbiyesini aslaa bozmazdı, tek ve çok büyük kusuru kumar düşkünlüğü idi, ekseriyetle Tabutculariçi Kahvehânesinde otururdu ve geceleri de orada yatar barınırdı. Vâsıf HİÇ