İstanbul’un eski yangın tulumbacılığı âleminde Beyoğlu tarafının namlı sandık ve takımlarından biriydi; reislerinden Sırrı Bey de İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarının namlı tulumbacılarından olup yine meşhur tulumbacılardan vaktiyle kesilen kolunun diyeti kinini güden Tatar Zekeriya tarafından öldürülmüştü. (B: Sırrı Bey; Zekeriya, Tatar); kalender halk şairi Üsküdarlı Âşık Râzi de bu sandığın uşaklarından Süleyman adında bir tulumbacıyı şu manzûme ile methetmiştir: Eşhebin Galatasaraylım aman Hâleti vahşetde gazabı yaman Yangın Kulesine çekdim feneri Gönülevi yanar göründü duman Çalımlı koşarlı ayaklarınla Yetiş gel imdâda behey bî iman Yoksa kundaklayıp kaçan sen misin Galatasaraylım Çapkın Süleyman Râzi’nin yetiştirmesi Erzurumlu Âşık İbrahim de bu sandığın uşaklarından bir rum gencini, ismini kaydetmeyerek şu manzûme ile övmüştür: Galatasaraylıdır güzellering üzeli Bir eşini görmedim Beyoğlunu gezeli Nahveti şebab ile ne hoş hâli vahşeti Dudak büker kaş çatar elâ gözler gamzeli Palikarlar serveri bir âfeti devransın Dâvûdî sadâ ile ey bülend âvâzeli Ayakların gaayetle koşarlıdır şehbazım Çalımlı adımların tâlimli endâzeli Fermânı kazâ yazar âşıkı sâdıkına Kâtibi nusûsi aşk âdet olmuş ezelî Ebruvanın mihrâbım pâyin bûsegâhımdır Çelîpâsı boynunda urumların güzel...

İstanbul’un eski yangın tulumbacılığı âleminde Beyoğlu tarafının namlı sandık ve takımlarından biriydi; reislerinden Sırrı Bey de İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarının namlı tulumbacılarından olup yine meşhur tulumbacılardan vaktiyle kesilen kolunun diyeti kinini güden Tatar Zekeriya tarafından öldürülmüştü. (B: Sırrı Bey; Zekeriya, Tatar); kalender halk şairi Üsküdarlı Âşık Râzi de bu sandığın uşaklarından Süleyman adında bir tulumbacıyı şu manzûme ile methetmiştir: Eşhebin Galatasaraylım aman Hâleti vahşetde gazabı yaman Yangın Kulesine çekdim feneri Gönülevi yanar göründü duman Çalımlı koşarlı ayaklarınla Yetiş gel imdâda behey bî iman Yoksa kundaklayıp kaçan sen misin Galatasaraylım Çapkın Süleyman Râzi’nin yetiştirmesi Erzurumlu Âşık İbrahim de bu sandığın uşaklarından bir rum gencini, ismini kaydetmeyerek şu manzûme ile övmüştür: Galatasaraylıdır güzellering üzeli Bir eşini görmedim Beyoğlunu gezeli Nahveti şebab ile ne hoş hâli vahşeti Dudak büker kaş çatar elâ gözler gamzeli Palikarlar serveri bir âfeti devransın Dâvûdî sadâ ile ey bülend âvâzeli Ayakların gaayetle koşarlıdır şehbazım Çalımlı adımların tâlimli endâzeli Fermânı kazâ yazar âşıkı sâdıkına Kâtibi nusûsi aşk âdet olmuş ezelî Ebruvanın mihrâbım pâyin bûsegâhımdır Çelîpâsı boynunda urumların güzeli Muştâkın oldum senin papaz gülü kâfirim İşmar çakıp mestâne gözlerini süzeli Râhi aşkında senin hâk idim cevher oldum Gülle topuklarınla güm güm vurup ezeli Bir derviş gedâ iken oldum bir sultanı aşk Adını şu sîneme tuğ^ra misal çizeli Nâmım Âşık İbrahim Erzurumlu garîbim Âteş içinde yazdım bu nev edâ gazeli Vâsıf HİÇ