1945 ile 1950 arasında yaşı altmışın çok üstünde anadan doğma kör ermeni asıllı bir hânende, semtine nisbetle “Kumkapulu” diye anılırdı; İstanbul Radyosunun ilk faaliyete geçdiğinde fasıllara iştirak etmiş, tanınmış sanatcılarla beraber yıllarca meyhânelerde okumuş bir sanatkâr. Son yıllarında meyhâneleriyle meşhur semtinin çarşısında limon satarak geçiniyordu ve akşamları hangi meyhâneye gitse kapudan hürmele karşılanır ve bir masanın misafiri olurdu ve onun misafir olduğu masada sabahlara kadar içilirdi. Şâir Osman Attilâ: “Her İstanbula gittiğimde Kumkapuya iner, Gabriyel Ustayı ararım... karanlık dünyâdan gelen yaşlı bir ses ki, okuduğu şarkılara, hattâ bir şarkının tekrarlarına gece boyunca doyulmaz.. Bana bir gece sormuşdu, istediğiniz bir şey var mı diye. İstedim: Gösterip ağyâre lutfun bizlere bîgânesin.. Masa âşıkların, bîvefâ sevgiliyi bilenlerin masasıydı..” diyor. Şâir Dr. Aydın Arın da “Bu Geceler Bitirecek Şarkıları” isimli bir şiirinde ondan bahsediyor: Şimdi İstanbul bir ışıklı şehir Sabahcı kahvelerinde bir iki insan Kumkapu derin uykularda gecenin ikisinde Biz daha buralardayız Gabriyel Usta Aman Mardiros rakı getir. Bir bahar gecesi Martı çığlıklariyle gelen sabahda Susar duygu Yanık şarkılarda. Uzakda bir yanıp sönen fener Sisler vuruyor sâhil boyuna. Bu...

1945 ile 1950 arasında yaşı altmışın çok üstünde anadan doğma kör ermeni asıllı bir hânende, semtine nisbetle “Kumkapulu” diye anılırdı; İstanbul Radyosunun ilk faaliyete geçdiğinde fasıllara iştirak etmiş, tanınmış sanatcılarla beraber yıllarca meyhânelerde okumuş bir sanatkâr. Son yıllarında meyhâneleriyle meşhur semtinin çarşısında limon satarak geçiniyordu ve akşamları hangi meyhâneye gitse kapudan hürmele karşılanır ve bir masanın misafiri olurdu ve onun misafir olduğu masada sabahlara kadar içilirdi. Şâir Osman Attilâ: “Her İstanbula gittiğimde Kumkapuya iner, Gabriyel Ustayı ararım... karanlık dünyâdan gelen yaşlı bir ses ki, okuduğu şarkılara, hattâ bir şarkının tekrarlarına gece boyunca doyulmaz.. Bana bir gece sormuşdu, istediğiniz bir şey var mı diye. İstedim: Gösterip ağyâre lutfun bizlere bîgânesin.. Masa âşıkların, bîvefâ sevgiliyi bilenlerin masasıydı..” diyor. Şâir Dr. Aydın Arın da “Bu Geceler Bitirecek Şarkıları” isimli bir şiirinde ondan bahsediyor: Şimdi İstanbul bir ışıklı şehir Sabahcı kahvelerinde bir iki insan Kumkapu derin uykularda gecenin ikisinde Biz daha buralardayız Gabriyel Usta Aman Mardiros rakı getir. Bir bahar gecesi Martı çığlıklariyle gelen sabahda Susar duygu Yanık şarkılarda. Uzakda bir yanıp sönen fener Sisler vuruyor sâhil boyuna. Bu geceler bitirecek şarkıları Gabriyel Usta