Ne zaman kurulduğunu bilmiyoruz, Eyyubsultanda en parlak devrini geçen asır sonlarında yaşamış meşhur bir çiçek bağçesi, mesîre. Cuma günleri mahşerî bir kalabalık dolardı, sâir günlerde de âşıkların sevgilileri ile yar ve agyar gözünden ırak buluşma yeri idi, “Fulya Bağı” adı ile de anılmışdır. Geçen asırda Kemal adında bir şâirin şu şarkısı Hacı İsmail Efendi tarafından Ferahnâk makaamında bestelenmişdi: Hiç unutmam ben geçen yaz mehlikaa Fulya Bâğında kopardın Kahkahâ Gayri etme sevdiğim cevrü cefâ Hep cihan mecbur sana bülbül gibi Var mıdır mislin gibi bir nevcivan Dinse lâyık şânına mihri can Vasfını eyler Kemal ey şuh beyan Hep cihan mecbur sana bülbül gibi Şu kıt’a da geçen asır sonlarında yaşamış Terlikci Beşir adında bir genc için yazılmış bir destandandır: Va’detti cum’a gün ol şuhi şehbaz Kılalım bir rûşen câmide namaz Hem Fulya Bağçesin gezelim bir az Cânıma can kattı bıçkın şekerhand Fulya Bağçesi, Tarlası zamanımızda mevcud değildir, yerine bir gece kondu mahalleciği kurulmuşdur.