Geçen asrın ikinci yarısında İstanbulun namlı meyhâne köçeklerinden, bu takma isim altında şöhretlenilmiş rum asıllı olduğunu tahmin ediyoruz; Enderunlu Vâsıf tarafından şu şarkı ile övülmüşdür: Suyunca varub Vâsıf o gül nahli merâmın Dün bezmde çekdim bir iki neş’ei câmın Ol şevk ile sordum ey muğbeçe nâmın Nâziyle süzüb nerkis çeşmin didi Fulya