Sultan Abdülmecid ve Abdülaziz devirlerinin saray adamlarından; İstanbul’da doğdu, Hasan Efendi adında bir kâtibin oğlu idi, saraydan yetişdi; Abdülmecid devrinde sarayda büyük bir nüfuz sahibiydi, 1871 de Sultan Abdülazize başmâbeyinci oldu, fakat bir yıl kadar sonra azledilerek saraydan çıkarıldı ve sürgün cezasına bedel evinden dışarıya çıkmamak ve haricden kimse ile temas etmemek şartı ile İstanbulda kaldı. Bu zâtin eniştesi de o devrin mâbeyincilerinden olub onun adı da Fuad olduğu için buna Büyük Fuad Bey derlerdi; o devrin saraylılarından Tiryol Hanımın anlattığına göre Büyük Fuad Beyin azlinin sebebi, Sultan Abdülazizin şımartdığı Yusufağazade Gazenfer Bey adında “ipliği pazara çıkmış” enderunlu çapkın bir gencin Fuad Beyden bir tokat yemesi ve “o fitnekârın” Fuad Beye rezilâne iftirası olmuş. Muhitinde çok kibar, çok nazik ve namuslu kişi tanınmış olan Büyük Fuad Bey 1883 de vefat etti.