(Franşe d’Espere okunur); İstanbulda ve dolayısı ile tarihimizde hayrat ve çirkin hâtıra bırakmış bir fransız marşalı; 1856 da doğmuş, 1942 de ölmüşdür. Birinci Cihan Harbinde karargâhı Selânikde olan itilâf devletleri orduları kumandanlığına tâyin edilmişdi, bulgarlara karşı kesin zaferi kazandı. 30 ekim 1918 de Mondros mütârekesi imzalanmış ve 13 Kasım 1918 de düşman filoları İstanbul’a gelerek vatanımızın işgaline başlanmışdı. 8 şubat 1919 da da Franchet d’Espérey İstanbula geldi; aşağıdaki satırları İsmail Hâmi Danişmend’in “Osmanlı Tarihi Kronolojisi”nden alıyoruz: “Sonradan mareşalliğe terfi edilen ve türk askerinin karşısında hiç döğüşmemiş bu cakacı ve fiyakacı fransız generali İstanbula, operet kahramanlarını gölgede bırakan, eski Roma kumandanları mukallidi olarak gülünç bir zafer alayı ile girdi. Bu soytarıca alayda beyaz bir ata binen komik general, kendisini alkışlayan rum ve ermeni döküntülerini selâmlarken ne kadar maskara olduğunun farkında bile değildi: pek dar kafalı bir zavallı olan bu general, müttefiklerin türk askeri önünde Çanakkaleden bir gece yarısı nasıl kaçtıklarını bile düşünememişdi”. Bu adamın çirkin hâtırası karşısmda, fransız askerinin merdlik timsâli, Çanakkalede türkler karşısında bir kolunu kaybetmiş, buna rağmen: “Bir kader cilvesi ile dövüşdük...

(Franşe d’Espere okunur); İstanbulda ve dolayısı ile tarihimizde hayrat ve çirkin hâtıra bırakmış bir fransız marşalı; 1856 da doğmuş, 1942 de ölmüşdür. Birinci Cihan Harbinde karargâhı Selânikde olan itilâf devletleri orduları kumandanlığına tâyin edilmişdi, bulgarlara karşı kesin zaferi kazandı. 30 ekim 1918 de Mondros mütârekesi imzalanmış ve 13 Kasım 1918 de düşman filoları İstanbul’a gelerek vatanımızın işgaline başlanmışdı. 8 şubat 1919 da da Franchet d’Espérey İstanbula geldi; aşağıdaki satırları İsmail Hâmi Danişmend’in “Osmanlı Tarihi Kronolojisi”nden alıyoruz: “Sonradan mareşalliğe terfi edilen ve türk askerinin karşısında hiç döğüşmemiş bu cakacı ve fiyakacı fransız generali İstanbula, operet kahramanlarını gölgede bırakan, eski Roma kumandanları mukallidi olarak gülünç bir zafer alayı ile girdi. Bu soytarıca alayda beyaz bir ata binen komik general, kendisini alkışlayan rum ve ermeni döküntülerini selâmlarken ne kadar maskara olduğunun farkında bile değildi: pek dar kafalı bir zavallı olan bu general, müttefiklerin türk askeri önünde Çanakkaleden bir gece yarısı nasıl kaçtıklarını bile düşünememişdi”. Bu adamın çirkin hâtırası karşısmda, fransız askerinin merdlik timsâli, Çanakkalede türkler karşısında bir kolunu kaybetmiş, buna rağmen: “Bir kader cilvesi ile dövüşdük, Şarkda fransız milletinin tek dostu kahraman General Gauraud (Guro)’nun temiz ve asîl hâtırası vardır” (B.: Gouraud).