Geçen asır sonlarında, ilâçların hemen tümünün eczahânelerde yapıldığı devirde Saraçhânebaşında İstanbul’un ilk ve en meşhur eczahânelerinden biri; kullandığı eczaların “tazeliği” yapdığı ilâçlara, eczanın mâhiyetini bozmayarak kattığı “güzel kokular” ve “hoş bir tat” ile meşhurdur; hasta çocuklara bir şurub veya hap verilirken: “İç yavrum, yut yavrum, Fotâkinin ilâcı bu!..” denilirdi. Bayazıd, Vezneciler, Şehzâdebaşı, Horhor, Süleymaniye, Vefa semtlerindeki konaklardan ilâç yaptırmak için Fotâkiye gelinirdi. Fotâki Efendi, 1885-1890 arasında pos bıyıklı, iri yapılı, yaşı elliyi aşkın bir Rum idi; türkçeye Rum şîvesi ile fakat hatasız konuşurdu. Bir doktorun muâyenehânesinde uşak iken çırakları ile bu işe atılmış ve Saraçhânebaşındaki eczahânesinde de zengin olmuşdu; bir ara Parise gidip gelmiş, oradan da bir diploma alarak eczahânesine koca bir levha halinde asmışdı. Meşrutiyete yakın Sakallı Hamdi Bey ve Edhem Pertev Bey gibi Türk eczacıların rakabeti karşısında piyasadan çekildi. Semed Muhtar ALUS