Halk ağzı, argo deyim, “Gaayetle yakışıklı”, “Çalımı göz alıcı”, “Nümâyişi çekici” anlamlarında; misal: — Pakize’nin başına gelleni duydun mu? — Hangi Pâkize’nin? — Kaç Pâkize var be, Fosforlu Pâkize’nin.. * — Ulan kimdi yanında Fosforlu? — Söylemem, balta olursun.. * Fosforluma ateşli bir nâmede dillendim, Açdım râzı derûni, bûsi pâyin dilendim Sen bıçkınlar şâhısın, bir serkeş rezil güzel; Ben gemici kopuğu, tamam dengin efendim. Vahşi nigâhın cellâd, gamzei fettanının, Destinde perçemlerin oldu yağlı kemendim. Topuk nümâyişini, çakılları, pehleyi, Çalımlı işmarını gaayet ile beğendim. Bir köhne gemim vardır, kalenderler tekkesi, Sefere çıkmak için eksikdir bir levendim Tarih Ehli gerek hal etmeye bir işi Başaramaz toplansa da yüz kişi “Nebil” kendi geldi buldu tarihi “Tayfa yazdı o fosforlu serkeşi” 1206 + (Nebil) 92 = 1298 (M. 1880 - 1881) (Nebil Kaptan)