Geçen asrın ikinci yarısında ve asrımız başında yaşamış, seçkin bir kadın şâir; 1258 (M. 1842) de Trabzon’da doğdu; o tarihlerde Trabzon vâlisi bulunan Hazînedarzâde vezir Abdullah Paşanın (Türk Meşhurları isimli eserde Ahmed Paşa diye yazılı) kızıdır; âile de aslında o taraflı, Ordu’ludur. Babası ile birlikde üç yaşında iken İstanbul’a geldi ve tahsilini İstanbul’da husûsî olarak yapdı; Fındık Hâfız Efendiden Kur’an, Hoca Lâtif Efendiden arabca ve farsca dersleri aldı; Hoca Şâkir Efendiden Hafız Divânını okudu; Erzurumlu Osman Efendiden sülüs vazı meşk etti ve icâzetnâme aldı. Şiir ve nesir Türk edebiyatını da, babasının kâtibliğinde bulunmuş Edhem Pertev Efendi (Paşa) dan tahsil etti. Çocuk yaşında iken, adı tesbit edilemeyen bir gençle evlendirildi, fakat bağdaşamadığı için pek az sonra kocasından ayrıldı; bu ayrılışın sebebini yıllarca sonra Bursa’da tanışdığı Süleyman Nafiz Beye şöylece anlatmışdır: “ilk zevcem çok kıskançdı, şiir yazdırtmaz, kitab okutmaz, güzel giyinmemi istemez, hattâ, kirpiklerinin uzunluğu gözlerime pek çok letâfet veriyor diyerek kirpiklerimi keserdi.” Bir müddet sonra, ikinci defa Bahriye Nezâreti mektubcusu Mehmed Ali Efendi ile evlendi, bu zât, tarihimizde kötü isim bırakmış Dâmad Ferid Paşanın amcasıdır. Süleyman Nazif Bey: “Tanıdığım zaman yaşı al...

Geçen asrın ikinci yarısında ve asrımız başında yaşamış, seçkin bir kadın şâir; 1258 (M. 1842) de Trabzon’da doğdu; o tarihlerde Trabzon vâlisi bulunan Hazînedarzâde vezir Abdullah Paşanın (Türk Meşhurları isimli eserde Ahmed Paşa diye yazılı) kızıdır; âile de aslında o taraflı, Ordu’ludur. Babası ile birlikde üç yaşında iken İstanbul’a geldi ve tahsilini İstanbul’da husûsî olarak yapdı; Fındık Hâfız Efendiden Kur’an, Hoca Lâtif Efendiden arabca ve farsca dersleri aldı; Hoca Şâkir Efendiden Hafız Divânını okudu; Erzurumlu Osman Efendiden sülüs vazı meşk etti ve icâzetnâme aldı. Şiir ve nesir Türk edebiyatını da, babasının kâtibliğinde bulunmuş Edhem Pertev Efendi (Paşa) dan tahsil etti. Çocuk yaşında iken, adı tesbit edilemeyen bir gençle evlendirildi, fakat bağdaşamadığı için pek az sonra kocasından ayrıldı; bu ayrılışın sebebini yıllarca sonra Bursa’da tanışdığı Süleyman Nafiz Beye şöylece anlatmışdır: “ilk zevcem çok kıskançdı, şiir yazdırtmaz, kitab okutmaz, güzel giyinmemi istemez, hattâ, kirpiklerinin uzunluğu gözlerime pek çok letâfet veriyor diyerek kirpiklerimi keserdi.” Bir müddet sonra, ikinci defa Bahriye Nezâreti mektubcusu Mehmed Ali Efendi ile evlendi, bu zât, tarihimizde kötü isim bırakmış Dâmad Ferid Paşanın amcasıdır. Süleyman Nazif Bey: “Tanıdığım zaman yaşı altmışın üstünde idi; zekî ve (belliydi ki) müstesnâ bir güzelliğe de sâhib imiş..” diyor. 1327 (1909) da İstanbul’da vefât etmiş ve Edirnekapusu dışına defnedilmişdir. Aşağıdaki parçalar şiir diline örnekdir: Serv kaddin sûreti ayrılmaz aslaa dideden Ruhlerin gitmez hayâli hâtırı rencîdeden Nevnihâlim kaçma lütfet âşıkı gamdîdeden Arzı didâr eyle ey mehpâre Allah aşkına Kâhi ruhini kâh binâkûşini öpsem Âvihtei zülfi ham ender hamın olsam Gark eyler idim katrei nâçîze vücudum Gülberki cemâlinde senin şehnemin olsam