Fiske ile atılan küçük taş; fiske ile taş atılırken başparmakla şahâdet parmaklarının birleşme şekli değişir, başparmak şahâdet parmağı üstüne konulur ve birden açılması ile küçük taşı fırlatır. Darbe olan fiskede ise darbeyi şahâdet parmağı vurur. Şu kıt’a Üsküdarlı Âşık Râzi’nindir: Çokdan râzıyım ben fiske taşına Çapkın topuk kakar âşık başına Hakkıdır ne denir, güzeller şâhı Basdı ondokuza gaddar yaşına. İmâli ve tenkid, serzeniş yollu sözlere de Fiske Taşı denilir: Fiske taşlarını atar o dilber Sonra da karşıma geçerek güler Ama kendisinin yapdıklarını Açmaya gelmez hâ.. parlayup küser.. (Âşık Râzi) İstanbul’un eski zenpârelik âleminde gece yosma hanımının evine giden erkek, geldiğini haber vermek için kafese bir fiske taşı atar, hemen kapu açılıp, zenpâre çarçabuk eve alınırdı: Bir fiske taşını attığım zaman Aşağıda beklermiş o sevdiğim can Kapuyu açıp dedi sus aman Merdivenden çıkdım pat pat yukarı. (Beşiktaşlı Gedâî)