“Fina italyanca ince, zarif, âlâ, seçkin demekdir; Fino Fes, fesin en âlâsı, en zarifi” (Şemseddin Sâmi, Kaamûsu Türkî). Fesin Türkiyede yayılışında Cezayir gemicileri ön ayak olmuşdu (B.: Fes, cild 10 sayfa 5698) Cezayir gemicilerinin çoğu da italyanca bildikleri için Fino Fes tâbiri de onların icadı olmuşdur. Bu tâbir hem erkek, hem kadın fesleri için kullanılmışdır: Çıkalım Bağlarbaşına Mâilim hilâl kaşına Aman Alim âhû gözlüm Fino fesin giy başına * Kasdır kasıntı terziye dıral canfese Sar bir değirmi pullu yemeni fino fese Bez verme sakın arşınına göre herkese Kâh türkü ırla, gâhi nakış işle, geh kese Olma sokak süpürgesi, hanım hanımcık ol. (Enderunlu Vâsıf)