Tahminen 1933 ile 1948. arasında Bağçekapusunda Dördüncü Vakıf Hanın karşısında küçük bir dükkânda ayakda tezgâhbaşı rakı da verir bir mezeci; sabahın erkence saatlerinden akşamın geç vakitlerine kadar bu mezeci dükkânı meyhânecik arı kovanı gibi işler, günün muhtelif saatlerinde de müşterilerinin içtimâî seviyesi değişirdi. Hâneberduş pırpırılardan esnaf tabakasına, İstanbulun tanınmış zengin tüccarlarına, avukatlarına, sanatkârlarına, basın mensublarına varınca meşhur bir uğrak yeriydi. Vâlâ Nureddin, Doktor Fikri Servet Tör, Kimyager Zihni Gener, Aktör İsmail Galib Arcan, Ressam Cevad Dereli, Ressam Edib Hakkı, Heykeltraş Râtib Âşır Acudoğu, Reşad Ekrem Koçu Mezeci Filipin has müşterilerinden olmuşlardır. Bir kadeh rakıyı iki lokma mezesi ile 15 kuruşa verirdi. O iki lokma meze, kesme şekerden az büyükçe kesilmiş ekmekler üzerinde beyaz peynir, kaşer peyniri, tarama, dil fümesi, ancüveyz, kılıç balığı fümesi, siyah havyardan çeşid çeşid olup her kadehde meze çeşidi değişirdi. Bu dükkâncık onbeş yıla yakın çok rağbet görmüş ve Filip zengin olmuşdur. İşe başladığı sıralarda 40 - 45 yaşlarında iri yapılı, güler ve temiz yüzlü bir adam olan Filip aslen Makedonyalıydı. Türkçeyi çok fasih konuşurdu. Müşterilerinden bir kısma hoşlandığı için yarı küfürle karışık şakalar yapar, fakat ...

Tahminen 1933 ile 1948. arasında Bağçekapusunda Dördüncü Vakıf Hanın karşısında küçük bir dükkânda ayakda tezgâhbaşı rakı da verir bir mezeci; sabahın erkence saatlerinden akşamın geç vakitlerine kadar bu mezeci dükkânı meyhânecik arı kovanı gibi işler, günün muhtelif saatlerinde de müşterilerinin içtimâî seviyesi değişirdi. Hâneberduş pırpırılardan esnaf tabakasına, İstanbulun tanınmış zengin tüccarlarına, avukatlarına, sanatkârlarına, basın mensublarına varınca meşhur bir uğrak yeriydi. Vâlâ Nureddin, Doktor Fikri Servet Tör, Kimyager Zihni Gener, Aktör İsmail Galib Arcan, Ressam Cevad Dereli, Ressam Edib Hakkı, Heykeltraş Râtib Âşır Acudoğu, Reşad Ekrem Koçu Mezeci Filipin has müşterilerinden olmuşlardır. Bir kadeh rakıyı iki lokma mezesi ile 15 kuruşa verirdi. O iki lokma meze, kesme şekerden az büyükçe kesilmiş ekmekler üzerinde beyaz peynir, kaşer peyniri, tarama, dil fümesi, ancüveyz, kılıç balığı fümesi, siyah havyardan çeşid çeşid olup her kadehde meze çeşidi değişirdi. Bu dükkâncık onbeş yıla yakın çok rağbet görmüş ve Filip zengin olmuşdur. İşe başladığı sıralarda 40 - 45 yaşlarında iri yapılı, güler ve temiz yüzlü bir adam olan Filip aslen Makedonyalıydı. Türkçeyi çok fasih konuşurdu. Müşterilerinden bir kısma hoşlandığı için yarı küfürle karışık şakalar yapar, fakat aydın müşterileri karşısında dâimâ çok edebli ve terbiyeli olup kendisini o garib şakalara zorâkî sürüklediklerinden şikâyet ederdi. İstirâti adında görünüşü salakca fakat hinoğluhin bir de çırağı vardı, usta çırak hokkabaz ile yardakçısı gibiydiler. Çok yorulduğunu söyleyen Mezeci Filip 1948 de dükkânını akrabasından bir gence devrederek kendisi bir makarna fabrikası açdı. Tek evlâdı kızının bahtsız izdivacı ve tecennünü ile perişan olduğu duyuldu. Zan ediyoruz ki o kızın yanına Yunanistan’a gitti ve orada öldü. Hüsnü KINAYLI