XIX. Yüz yılın ilk yarısında yaşamış bir köçek oğlan; Enderunlu Fâzıl Bey “Çenginâme” ismindeki meşhur eserinde bu delikanlı için şu kıt’ayı yazmışdır: Oduna benzer o Eski Fidan Meyvei vaslı çürükdür el’an Diyemem âna fidan bir orman Çınar olmuş nice âşıkları var Hepsi lakablarla anılan köçekler arasında bir genc şöhret bulunca, ayni lakabı daha önceden taşıyan gelmiş köçeğe bir de “Eski” sıfatı eklenirdi; Fâzıl Beyin yukardaki kıt’ası tâzeliği elden gitmiş Eski Fidan için bir hicviyedir (B.: Fidan, Tâze; Fidan, Hoş).