Sarıyer menba sulârı arasında Hünkâr, Çırçır olarak olmamakla beraber yine de nam yapmış bir menbâ suyudur. Mehmed Raif Bey “Miratı İstanbul”da Fındık suyunun başında sütûn şeklinde bir kitâbe taşının bulunduğu bildiriyor ve Sultan Abdülaziz devrine ait bu sütûn taşın üzerindeki beyitleri şöyle kaydediyor: Ne Hünkâr ve ne de Kestâne suyu değil böyle bir mâ Cümle sular tahtında bulunmuştur müceddet işbu mâ Şürb olunca taamı mahvedüp sadra şifâ İsmi poste şürbü doste sâhibi Elhaç Mıstafâ 1289 (M. 1871-1873) Fındık Suyu Sarıyer suları arasında kaynağı en derinde olanıdır. Seyrek bir ağaçlık içinde bulunan suyun başı, imparatorluğun son yıllarından beri, İstanbul halkının kendi gönüllerince eglendikleri bir kır gazinosu hâlindedir. Şimdi yerinde bulunmayan taşının kitâbesinde bildirildiği gibi, bu suya bir sindirim hassası izâfe edilir. Organoleptik evsâfında berrak ve serin, 5 fransız sertlik derecesinde, güzel lezzette tatlı bir sudur, klorürler de cüz’îdir. Saadi Nâzım NİRVEN