Onsekizinci yüzyıl başlarında Üçüncü Sultan Ahmed zamanında basılmış bir altın paranın halk ağzındaki adı, zamanında ve sonraları da halk tarafından aranan makbul bir para, sikke olmuşdu. Aşağıdaki satırları, ondokuzuncu yüzyılda Ali adında bir arzuhalciye aid mektub örnekleri defterinde bir aşk mektubu, “Muhabbetnâme” örneğinden alıyoruz: “... kerem idüb hânei bî minnete teşrif buyursanız, hâmili nâme bizim Râşid yediyle hâkipâye bir elmas yüzük fındık altınıyla yapılmış destâvîzi âşıkaane-irsâl olunmuşdur, makbulünüz olmak niyâzımdır. Bâki âfitâbı hüsnü cemal gün günden ziyâde bâd. Bende: Ahmed.” Bu mektubdan Fındık Altınının makbul oluşu ayarının üstünlüğünden olduğu anlaşılıyor, kuyumcular tarafından eritilerek yüzük ve küpe gibi şeylerde kullanılmışdır.