Onsekizinci Yüzyıl hattatlarından, şâir ve musikişinas, şiirlerinde “Sermed” mahlasını kullanırdı; Sarayı Hümayun Bostancılar Ocağı yazı hocası Şekercizâde Seyyid Mehmed Efendinin oğludur; güzel yazı sanatını asrın büyük üstadlarından Hoca Mehmed Rasim Efendiden öğrenmişdi. Babasının yerine Bostancılar Ocağı yazı hocası oldu; müderrislik yapdı, hicrî 1202 (M. 1787-1788) de Selânik Kadılığından mazul iken vefat etti; Üsküdarda Karacaahmedde defnedildi. Şu kıt’a şiir diline örnekdir: Âşık hayâle lâ’li lebi gonce fâm alur Der lâb teşne destine rüyâda câm alur Ey servinâz gülşene çıkma salınma sen Arar bakar da kaddine nakşi hirâm alur Farsca şiirleri de vardır. Bibl.: Tuhfei Hattâtin