Onyedinci asır sonlarında yaşamış nakşî şeyhlerinden şâir bir zât, anadili gibi bildiği arabca ve farsca şiirler de yazmışdır, önce zamanının büyük halvatî şeyhlerinden Abdülahad Nuri Efendiye sonra Melâmiyei Bahrâmiye şeyhlerinden Beşir Efendiye intisab etmişdi, Edirnakapusu dışındaki nakşi dergâhı şeyhi iken 1102 (M. 1690-1691) de vefat etti ve o dergâhın hazîresine defnedildi. Müretteb divânı vardır, basılmamışdır. Şu beyit onundur: Arz eylese subhdem yüzün şehsüvârımız Sahrâyi sabrı aşkda kalmaz hiç karârımız Bibl.: M. Tahir, Osmanlı Müellifleri.