GÜL (Hasan ) – Aslı Anadolunun kuzey bölgesinde konar göçer oba çingenelerinden bir cellâd ;1890 – 1892 arasında doğmuş,meşrutiyetin ilk yıllarında İstanbula gelerek 1912 de cellâd yamağı,1922 de cellâd olmuş ve 20 yıl cellâdlık yapmış , kendi ifâdesine göre 60 mahkûm asmışdır.İpde boğaza geçirilen ilmiğin düğümlenmesinin,ipin yağlanmasının,ve sandalya veya bir masaya çıkarılan mahkûmun ayakları altından o sandalya veya masanın çakilerek hükmün infazının bir hüner,ihtisas işi olduğunu söylermiştir.1955 de Edirnekapusu civarında oturuyordu.Evine yakın yakın olan Sulukule Kıbti Mahallesi sâkinlerince sevilmeyen,konuşulmayan bir adam idi.Hayatına son verdiği mahkûmlardan tek acıdığı,kendisi gibi oba çingenelerinden Kanber adında bir delikanlı imiş,suçu da,biri kız biri oğlan iki çocuğu kirlettikden sonra boğarak öldürmek imiş ( 1959 ). Servet