“Tıb Fakültesinde uzun müddet profesörlük etmiş ve zamanında, (bilhassa İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında) iyi dâhiliyeci olarak tanınmış hekimlerimizden; Askerî Tıbbiyeden 1871 de çıkdı ve o yıl (ihtisas tahsili için) Avrupaya gönderilen genc hekimler arasında Parise gitti; meşhur fransız profesörü Behier’nin şakirdidir; dönüşde Fakülteye hoca oldu; “Usûli Teşhisi Emraz” ve “Emrâzı Dâhiliye” isimli iki terceme eseri vardır. Şehzâdebaşındaki konağında hastalar nöbet beklerdi. 1923 de öldü, ferik (tümgeneral) rütbesinde idi; Karacaahmedde gömülüdür” (İ.A. Gövsa, Türk Meşhurları). Sermed Muhtar Alus, İkinci Abdülhamid devri doktorları üzerine Akşam Gazetesinde yayınladığı makalelerinde Fevzi Paşa için kendine has lâübâli şirin edâ ile şunları yazıyor: “.. boş boşuna saç sakakal ağartmamış; pek muktedir, çok tecrübeliydi. Hastayı karşıdan şöyle bir süzsün, mabzını bir ele alsın, bir de kulağını koydu mu, iki kere iki dört deyip teşhisi koyardı. Bırak sonra bülbül gibi anlatsın, tavsiyelerinde, tenbihlerde bulunsun...” Şehzâdebaşı semtinde konağının bulunduğu yol, zamanımızda bu ünlü doktorun adına nisbetle “Fevziye Caddesi” ismini taşır.