Onyedinci Yüzyıl sonları ile onsekizinci yüzyıl başında yaşamış ve şiir ile de meşgul olmuş ulemâdan bir zât; 1080 (M. 1669-1670) de Üsküdarda doğdu, Maraş kadısı iken vefât eden Kerküklü Ahmed Efendi adında birinin oğludur. İstanbul medreselerinde okudu, 1104 (M. 1692-1693) de 22-23 yaşlarında müderris yardımcılığı ile ilmiye mesleğine girdi; yıllarca İstanbul medreselerinde müderrislik yapdı; kendisini yakından tanıdığı anlaşılan Mırzâzâde Sâlim Efendi: “... söz pehlivanları toplandıkları zaman bunun şiirlerine bahâne bulmaya kimse cesâret edemezdi; ama yalnız şiirle meşgul olmaz, geceleri sabahlara kadar okur, okumayı bırakınca bir düşeş gibi nâdîde güzeller yazardı...” diyor. Aşağıdaki gazeleni Sâlim tezkiresinden alıyoruz: Bu inbisâtı dili visâli yârden bilürüz Veli neşâtı hezârı bahârdan bilürüz Alındı ol sanemin harfi vuslas ağzından Bu lütfi câmı meyi hoşgüvârden bilürüz Benefşe vâr yatur seri efkende ey Fevzî Şehîdi aşkı kiyâhi mezârdan bilürüz