Edebiyat muallimi ve şâir, 1920 den sonra bilhassa mizah yolunda ve o devrin en çok satılan mecmuaları ve gazeteleri ile yayınladığı manzumeleri ve hicviyeleri kendisine geniş şöhret sağlamışdı. İbnülemin Mahmud Kemal İnal “Son Asır Türk Şairleri” isimli eserinde hal tercemesini şöyle kaydediyor: “Çorumda Alaybeyizâdeler ailesine mensub Fevzi Efendinin oğludur. 1885 de Çorumda doğdu; ilk ve orta tahsilini memleketinde yapdı, îdâdîyi bitirdikde hususî suretde arabca, farsca, fransızca öğrendi, tarih tahsil etti. 1909 da Çorum ilk mektebleri müfettişliğine, 1910 da Çorum Muallim Mektebinin müdürlüğü ile tarih, coğrafya, türkce ve pedagoji muallimliklerine tayin edildi. 1911 de açılan bir müsabaka imtihanını kazanarak İzmit İdâdîsi tarih ve coğrafya muallimi oldu. 1918 de Kastamonu Sultanisi, 1919 da İstanbul Davudpaşa Sultânisi armuidliğine (müdür baş yardımcılığına) tayin edildi. 1922 de Üsküdar Sultanisi farsca muallimliğine tayin edildi, kabul etmedi; ticâretle iştigal etti. 1929 da eski mesleğine dönerek Üsküdar Erkek Orta Mektebi türkce muallimi oldu. 1921 de matbûâta intisab etmişdi. Mizah ve lâtîfe vadisinde en güzel yazı yazan şâirlerdendir. Ciddi eserleri de güzeldir. Gazeteler ve mecmualarla intişar eden eş’arı bir araya getirilse ciddî ve mizâhî büyük bir divan olur...” ...

Edebiyat muallimi ve şâir, 1920 den sonra bilhassa mizah yolunda ve o devrin en çok satılan mecmuaları ve gazeteleri ile yayınladığı manzumeleri ve hicviyeleri kendisine geniş şöhret sağlamışdı. İbnülemin Mahmud Kemal İnal “Son Asır Türk Şairleri” isimli eserinde hal tercemesini şöyle kaydediyor: “Çorumda Alaybeyizâdeler ailesine mensub Fevzi Efendinin oğludur. 1885 de Çorumda doğdu; ilk ve orta tahsilini memleketinde yapdı, îdâdîyi bitirdikde hususî suretde arabca, farsca, fransızca öğrendi, tarih tahsil etti. 1909 da Çorum ilk mektebleri müfettişliğine, 1910 da Çorum Muallim Mektebinin müdürlüğü ile tarih, coğrafya, türkce ve pedagoji muallimliklerine tayin edildi. 1911 de açılan bir müsabaka imtihanını kazanarak İzmit İdâdîsi tarih ve coğrafya muallimi oldu. 1918 de Kastamonu Sultanisi, 1919 da İstanbul Davudpaşa Sultânisi armuidliğine (müdür baş yardımcılığına) tayin edildi. 1922 de Üsküdar Sultanisi farsca muallimliğine tayin edildi, kabul etmedi; ticâretle iştigal etti. 1929 da eski mesleğine dönerek Üsküdar Erkek Orta Mektebi türkce muallimi oldu. 1921 de matbûâta intisab etmişdi. Mizah ve lâtîfe vadisinde en güzel yazı yazan şâirlerdendir. Ciddi eserleri de güzeldir. Gazeteler ve mecmualarla intişar eden eş’arı bir araya getirilse ciddî ve mizâhî büyük bir divan olur...” Herhalde dikkatle kaleme alınmamış bir hal tercemesidir. Bir muallim mektebi müdürünün yarışma imtihanına girerek İzmitde bir îdâdîye muallim oluşu garibsenecek kayıddır. Abdümbaki Fevzi Bey, hal tercemesi için İ.M.K. İnala gönderdiği cevâbi bir mektubda şunları yazmışdır: “... birkaç seneden beri şiir ile, matbuat ile alâkamı kesdim, yeni eserim yok. İki üç senede meydana gelmiş olanları toplasam koca bir divan olur. Fakat alelacele yazıp gazetelere yetişdirğm bu yazılar hep ya tramvayda başlanmış, vapurda bitirilmiş, yahud mektebte teneffüs zamanlarında karalanmış şeşlerdir, hicabla takdim ediyorum...” Abdülbaki Fevzi Bey mizah yolunda yazdığı manzumelerine Refik Hâlid Karay’ın çıkardığı “Aydede” mecmuasında başlamışdı (B.: Aydede, cild 3, sayfa 1516); o mizah gazetesinde “Be tarzı kudemâ” başlığı altında yayınlanmışdır; sonra aynı başlıkla “Akbaba” da devam etti (B.: Akbaba, cild 1, sayfa 502). Aynı yolda son şiirlerini, Refik Hâlid Karay’ın memlekete döndükden sonra 1948 de yeniden çıkardığı Aydede de yayınladı, fakat lisânı o kadar eski bulundu ki yirmibeş yıl önceki ilgiyi göremedi. Tamamen unutulmuş bir şâir olarak 1950 - 1955 arasında vefat etti. Aşağıdaki parçaları ilk Aydededen alıyoruz: Yahyâ Kemal ve Ahmed Rasim Hakkında Aşkıyla bir âhû beçenin derbeder oldum Mecnun gibi sahrâlara düşdüm beder oldum Dalgın diye Yahyâ’ya bakub hande iderken Sad hayf ki ondan da bugün beş beter oldum Râsim gibi serdim deri meyhâneye postu Sâgar bekef bâdei şâm ü seher oldum Yok mumcunun oğluyla bir az ülfetim ammâ Peygîlei mihnetde yanar bir fener oldum  Köprülüzâde Fuad Beyle giriştiği bir kalem münakaşası üzerine yazılarını rahatca yayınlamak için Ali Emîrî Efendinin bir mecmua çıkarması üzerine: Artık sataşıb durma Emîrî’ye de zîrâ Bir kızdı mı, neşreyler aleyhinde cerîde Bilmez misin evvelce neler yapdı Fuâd’a Hakkında yazıb hayli makaalâtı şedide Duydum ki bu günlerde fakat tarziye vermiş Nazmeyler imiş bir de senâsında kasîde  Süleyman Nazif, Tâhirül Mevlevî, Ali Emîrî hakkında Sen bakma nazîf olsa da hakkiyle Nazif’e Tâhir denilenlerde tahâretden eser yoksulluğa Dermiş çakarım ilmi kıyâfetden Emîrîye Heyhât ki şahsında kıyâfetden eser yok  Tâhirül Mevlevi hakkında Yıkamaz çehrei menhûsunu bayramda bile Dehre Tâhir gibi bir kirli müsîbet gelmez Beni gördükce firâr eyler o nâdan elbet Güneşin geldiği bir mevkie zulmet gelmez  İkdam Gazetesi sahib ve başmuharrir Ahmed Cevdet ile Hâlid Fahri ve Enis Behiç hakkında İdüb ikdâm olur tâ Peşte’den İdkam’a ziynet bahş Makaalâtiyle Ahmed Cevdet dâhiyi beyan şimdi Macar dilberlerinden bûseler aldım diyüb, bir bak Neler yazmaz Enîs ibni Behiç’i terzeban şimdi Kapanmış hâne humâre Hâlid Fahri meshûru Yapar “Baykuş” şikâr etmek için durmaz kapan şimdi  Devrinin basın şöhretleri hakkında Bakdım fala dün, milletin bahtı açıkdır Artık vatanın gül yüzü handan olacakdır Gaayet bularak lehlei yeldâyi musibet Dillerde safâ mihri direhşan olacakdır Yâd eyleyerek eski saadetleri Câhid Fâzıl gibi giryânü esefhan olacakdır Bîçâre Nazif inleyecek bir büt elinden En sonra onun râhine kurban olacakdır Elhâc faziletu semâhetu Velîdin İkdâma gelüb hâfızı Kur’an olacakdır Peydâyi cesâret iderek Fâlihi tersan Hayret fikeni ruhi nerîman olacakdır Hâşim de kalub vâdii târiki atehde Cezri gibi bîgâni izan olacakdır Demler gelecek sâhibi Vakt Ahmed Emin de İkbal irişüb dâhili âyan olacakdır Terkeyleyerek bezli Nihâdım ebediyyen Zevrakçei ciddiyete kaptan olacakdır Mey nûş ile her lahza Yaşar Şâdii nâşâd Râsim gibi bir mefhari rindan olacakdır Hammâmii asr ol güli rânâyi zemandır Bir bûse alıp nâili İhsan olacakdır İttikce tesâdüf bana yollarda Emîrî Bir berki hazânî gibi lerzan olacakdır Devri için şirin, zarif, acılı tatlı nükteler de olsa bu çeşid terennümlerin şâirine uzun bir unutulmazlık sağlamasına imkân yokdur. (B.: Beyatlı, Yahyâ Kemal, cild 5, sayfa 2606; Ahmed Râsim, cild 1, sayfa 443; Köprülü, Mehmed Fuad; Ali Emîrî Efendi, cild 2, sayfa 659; Olgun Tâhir; Ahmed Cevdet, cild 1, sayfa 335; Boztepe, Halil Nihad, cild 6, sayfa 3073; Nazif, Süleyman; Yalçın, Hüseyin Câhid; Yalman, Ahmed Emin; Aykaç, Fazıl Ahmed, cild 3, sayfa 1599; Atay, Fâlih Rıfkı, Cild 3, sayfa 1260; Koryürek, Enis Behiç; Ozansoy, Hâlid Fahri; Ahmed Hâşim, cild 1, sayfa 368; Yaşar şâdi; Hamamioğlu, İhsan). Abdülbâki Fevzi Bey (Resim: Sabiha Bozcalı)