Onaltıncı Yüzyıl şÂirlerinden bilgin bir kişi; Draçlıdır, doğum tarihi bilinmiyor; İstanbula pek küçük yaşDa esirci eliyle köle olarak gelmiş ve Nakkaş Ali Bey adında bir zâte satılarak müslüman olmuş, Ahmed bin Abdullah adını almışdır. Nakkaş Ali Beyin sevgiden gelen lütfu eseri medrese tahsili görmüşdür; müderrislik yapmış, kadılıklarda bulunmuş, Kanunî Sultan Süleymanın Nahcivan Seferine pâdışahın meclisinde bulunanlar arasında katılmışdır. Mevlevi tarikatine girdiği söylenir. Beyzâvî tefsirine bir şerh, Kanuni Sultan Süleyman hakkında “Ahlâkı Süleymanî” adında bir eser yazmış, “Miftâbül Maanî” isimli eseri de farscadan türkceye terceme etmişdir. Sultan Süleymanın şiirlerini de, pâdişahın emri ile divan hâlinde topladığı söylenir. Fevrî, şiirlerinde kullandığı mahlâsdır, kendi divânı basılmamışdır. Divan edebiyatında “Tahmis” ve “tesdis” denilen şekillerde ilk şiir yazanın da bu zât olduğu rivâyet edilir. Fatih Millet Kütübhânesindeki Âşıkpaşa Tezkiresinde bir minyatürü vardır. 1570 de ölmüşdür. Şu iki beyit onundur: Ol kitâbı hüsn etrâfındaki ol hat ve hâl Bir gülistandır kenârında şebistânı hayâl  Dünyâdan mürdeleri sanma ubûr eylediler Yattılar arkaları üzre huzûr eylediler Bibl.: Lâtifi, Şuerâ Tezkiresi; İ. A. Gövsa, Türk Meşhurları