Yarımadanın batıya doğru uzanmış burnundadır; XVI. Yüzyılda Kanunî Sultan Süleyman zamanında bu mevkîde pâdişahlara mahsus bir bağçe “Fenerbağçesi” adı ile anıldığına göre bu deniz fenerinin daha o zaman mevcud olduğu aydın olarak bellidir. Muhtemeldir ki burada ilk deniz feneri Bizanslılar zamanında yapılmış olsun. Celâl Esad Bey “Eski İstanbul” adındaki eserinde Bizans devrinde burada bir kulenin mevcudiyetini kaydediyor, fakat bu kuleyi bir deniz feneri olarak değil, o eski devirlerde ateş ile muhâberede kullanıldığını söylüyor. Bugünkü deniz feneri kulesinin XVII. Yüzyılda Dördüncü Sultan Murad tarafından yapıldığına dâir çok sonraları yazılmış kayıdlar vardır; bizce Dördüncü Sultan Murad bu feneri ancak ihya etmiş olabilir; biz sarih bir kayde rastlamadık. Kıyı emniyeti bakımından Fenerbağçesi Deniz Fenerinin her gece ışık vermeye başlaması 1253 (1837 - 1838) de başlamışdır. Fener Kulesinin kitâbesi yokdur, inşâ tarihini tesbit edemedik; bugünkü kulenin de İkinci Mahmud devrinde 1837 - 1838 arasında yapılmış olması muhtemeldir. 21,80 metre yüksekliğinde kesme taşdan yapılmışdır. Her 6 sâniyede bir beyaz şimşek gösterir; ışığı 10 mil açıktan görülür. Feneri ziyaretimiz tarihinde fener memurluğunda, doğma büyüme oralı Bayan Mediha Kara bulunuyordu; nâzik, hatır sayar bir İstan...

Yarımadanın batıya doğru uzanmış burnundadır; XVI. Yüzyılda Kanunî Sultan Süleyman zamanında bu mevkîde pâdişahlara mahsus bir bağçe “Fenerbağçesi” adı ile anıldığına göre bu deniz fenerinin daha o zaman mevcud olduğu aydın olarak bellidir. Muhtemeldir ki burada ilk deniz feneri Bizanslılar zamanında yapılmış olsun. Celâl Esad Bey “Eski İstanbul” adındaki eserinde Bizans devrinde burada bir kulenin mevcudiyetini kaydediyor, fakat bu kuleyi bir deniz feneri olarak değil, o eski devirlerde ateş ile muhâberede kullanıldığını söylüyor. Bugünkü deniz feneri kulesinin XVII. Yüzyılda Dördüncü Sultan Murad tarafından yapıldığına dâir çok sonraları yazılmış kayıdlar vardır; bizce Dördüncü Sultan Murad bu feneri ancak ihya etmiş olabilir; biz sarih bir kayde rastlamadık. Kıyı emniyeti bakımından Fenerbağçesi Deniz Fenerinin her gece ışık vermeye başlaması 1253 (1837 - 1838) de başlamışdır. Fener Kulesinin kitâbesi yokdur, inşâ tarihini tesbit edemedik; bugünkü kulenin de İkinci Mahmud devrinde 1837 - 1838 arasında yapılmış olması muhtemeldir. 21,80 metre yüksekliğinde kesme taşdan yapılmışdır. Her 6 sâniyede bir beyaz şimşek gösterir; ışığı 10 mil açıktan görülür. Feneri ziyaretimiz tarihinde fener memurluğunda, doğma büyüme oralı Bayan Mediha Kara bulunuyordu; nâzik, hatır sayar bir İstanbul hanımı idi. Namlı balıkcılardan Mehmed Karanın zevcesiydi. Babası Sabri Güler 1920 de Fenerler idâresi bir fransız şirketinin elindeyken bu fenerin memurluğuna tayin edilmiş, onun vefâtında da kızı aynı vazifeye geçmişdir, baba-kız 50 yıl bu fenere bakagelmişdir. Mediha Hanım, bir kız kardeşi, zevci ve iki oğlu ile fener kulesi yanındaki lojmanda oturmakta idiler. Fener Kulesinin küçücük bağçesi gönül açıcı şekilde çiçekler ve meyve ağaçları ile imar edilmiş bulunuyordu; kule de pek bakımlı idi. Böyle memurların madalyalarla taltîfi gerekir. Kaya ve Mendirek Fenerleri — Kalamış Koyunun güney kısmında, Fenerbağçesi yarımadası önünde şahıs ve spor kulüpleri malı tenezzüh ve yarış motor ve yelkenlileri yatar, iki yüz tekneye yakındır; onların korunması için 1937 - 1938 arasında zamanın başbakanı Celâl Bayar’ın himmetiyle Fenerbağçesi yarımadasından körfeze doğru uzanan bir mendirek inşa edilmiş ve mendireğin ucuna da bir fener konmuşdur. Bu fenerde, Lâtin asıllı Türk harfleri ile bir kitâbe vardır ki metni şudur: “Atatürkün ve onun Başvekili Celâl Bayarın deniz sporlarına gösterdikleri yüksek himâyenin yeni bir eseri olan bu kotura mendireği 1938 senesinde İktisad Vekili Şâkir Kesebirin emriyle İstanbul Deniz Ticareti Müdürlüğü tarafından yaptırılmışdır.” Kitâbenin bulunduğu dört köşeli mermer sütun üstündeki fenere, sütunun bir yüzüne dayanmış demir merdivenle çıkılır. Yine aynı yıllarda bir küçük deniz feneri de yarımadanın önündeki serpme kayaların “Yılan Taşı” yahud “Öreke Taşı” denilen en büyüğünün üstüne konmuşdur. Fenerbağçesi Deniz Feneri, 1922 de (Resim: Sabiha Bozcalı)