Geçen asır sonları ile asrımız başında yaşamış bir şair, muharrir ve mütercim; kereste ticareti ile meşgul Oflu Zaimzâde Midhat Efendi adında bir zâtin oğlu olup 1878 de babasının iş icabı oturduğu Varnada doğdu; oradaki Türk mekteblerinde okudu, 1890 da henüz 12 yaşında iken İstanbula gelerek imtihanla Mühendishâneye girdi, bu askerî okulun idâdî kısmını bitirip Harbiyenin İstihkâm bölümüne geçdiğinde asabî ve ruhî bir buhran geçirdi, askerî tıb meclisi karârı ile 1894 de Harbiyeden çıkarıldı, Defteri Hâkaanî (Tapu) de kâtib oldu. 1896 da Sultan Abdülhamide karşı meşrûtiyetci gizli cemiyete mensub olmakla suçlandı ve tevkif edildi, Taşkışla Dîvânı Harbî kararı ile 18 yaşında iken Trablusgarba sürüldü, orada bir sene kadar hapis yattıkdan sonra sâdece sürgün olarak kaldı, geçinmesi için de o vilâyetin tercüman muavinliği ile resmî vilâyet gazetesi muharrirliğine tâyin edildi. Aşırı heves ve gayreti ile otodidakt olan fransızca, italyanca, almanca, ingilizce, rusca, bulgarca, arabca ve farsca öğrenmişdi; Trablusgarbdan Mısıra kaçdı; Mısır Hidivliği yanında Osmanlı Devleti fevkalâde komiseri gazi Ahmed Muhtar Paşa tarafından himâye edildi, ünlü vezir pâdişahdan aldığı irâde ile Hasan Fehmi Beyi tamamen affettirerek tahsilini tamamlaması için 1898 de Mısırdan Viyanaya gönderdi; üç s...

Geçen asır sonları ile asrımız başında yaşamış bir şair, muharrir ve mütercim; kereste ticareti ile meşgul Oflu Zaimzâde Midhat Efendi adında bir zâtin oğlu olup 1878 de babasının iş icabı oturduğu Varnada doğdu; oradaki Türk mekteblerinde okudu, 1890 da henüz 12 yaşında iken İstanbula gelerek imtihanla Mühendishâneye girdi, bu askerî okulun idâdî kısmını bitirip Harbiyenin İstihkâm bölümüne geçdiğinde asabî ve ruhî bir buhran geçirdi, askerî tıb meclisi karârı ile 1894 de Harbiyeden çıkarıldı, Defteri Hâkaanî (Tapu) de kâtib oldu. 1896 da Sultan Abdülhamide karşı meşrûtiyetci gizli cemiyete mensub olmakla suçlandı ve tevkif edildi, Taşkışla Dîvânı Harbî kararı ile 18 yaşında iken Trablusgarba sürüldü, orada bir sene kadar hapis yattıkdan sonra sâdece sürgün olarak kaldı, geçinmesi için de o vilâyetin tercüman muavinliği ile resmî vilâyet gazetesi muharrirliğine tâyin edildi. Aşırı heves ve gayreti ile otodidakt olan fransızca, italyanca, almanca, ingilizce, rusca, bulgarca, arabca ve farsca öğrenmişdi; Trablusgarbdan Mısıra kaçdı; Mısır Hidivliği yanında Osmanlı Devleti fevkalâde komiseri gazi Ahmed Muhtar Paşa tarafından himâye edildi, ünlü vezir pâdişahdan aldığı irâde ile Hasan Fehmi Beyi tamamen affettirerek tahsilini tamamlaması için 1898 de Mısırdan Viyanaya gönderdi; üç sene orada kalan genc adam (20-23 yaşlarında) Viyana Üniversitesi Hukuk ve İktisat Fakültelerini bitirdi ve Mısıra hâmisinin yanına dönerek Ahmed Muhtar Paşanın hususî kâtibi oldu, 1904 de Mısır Fevkalâde Komiserliği tahrirâtı ecnebiye kâtibliğine tâyin edildi, 1907 de komiserlik başkâtibi oldu, meşrûtiyetin ilânı ve İkinci Sultan Abdülhamidin tahtdan indirilmesi üzerine vazifesinden ayrılarak 1910 da İstanbula geldi; 1911 de Tebriz Başkonsolosluğuna, aynı yıl içinde Dâhiliye Nezâreti kalemi mahsus müdürlüğüne tâyin edildi; bu vazifede dört sene kadar kaldı, bir makaamında yüksek sesle şarkılar söylemeğe başladığı duyulunca tecennün ettiği anlaşıldı, akıl hastahanesine kaldırıldı ve onbeş gün sonra 17 ocak 1915 de orada öldü, Fatih türbesi haziresine defnedildi. Mısırda iken ingilizceden “Çar” almancadan “Devleti Aliyyenin Za’fı ve Kuvveti”, italyancadan “Dehâ Nedir” isimli üç eser terceme etmiş ve kitab hâlinde yayınlanmışdı. Manzûmelerini de “Haclei Ebkâr” adı altında toplamış ve İstanbulda bastırmışdır. Taşkın bir zekâya sahibdi, kabına sığamayan o zekâ nihâyet cinnete dönmüşdü. Evlenmemişdi, ancak 39 yıl süren ömrü boyunca muzdarib insan olarak yaşamışdı; manzûmelerinin çoğu ızdırâbının, o ruhî huzursuzluğunun ifâdeleri olmuşdur: Gehî semâya bakub eşkimi nisâr ederim Zelâm içinde geçen ömre inkisâr ederim Gehî tulû’da sâhil nişin olup pürsûz Bu bahri mihnetin âlâmını şümâr ederim * Nasıl çağırmayayım mevtimi muâvenete * Zevk ile rahat ile geçmedi hiç bir ânım Ölmedim kurtulayım ben ne garib insânım Bibl.: M.K. İnal, Son Asır Türk Şairleri