Elimizde 10 kıt’alık bir destanı bulunan kalender bir halk şâiri, hayatı hakkında da pek az şey biliniyor: Trabzonludur, memleketinde medresede okur iken bir aşk yüzünden tahsili terketmiş ve gemicilik hayatına atılmış; İstanbula geldiği zamanlar Salıpazarında bir kahvehâne üstündeki odasında kaldırmış; gaayet cessur, merd, sîması melih, sohbeti tatlı, bâdeye iltifat eder, eli açık bir zât imiş. Elimize geçen destanı şudur: 1. Dilberân mühmelden severim yâr tutmayı Cehlin hem cümle levsin o güzelden atmayı Gerçi emri düşvardır sabr ister hem cehd ister Çakılı elmas yapub ne sandın parlatmayı 2. Hâneberduş mürâhik bilmez kendi kıymetin Bâzîçesi olmuşdur erâzili ümmetin Çeküb çirki zilletden selsebil et himmetin Bırak lâfu güzâfı ilmü hikmet satmayı. 3. Ol âhûyi vahşîyi çek âguuşe pîrâne Şâhın nûri hüsniyle lebrîz olsun vîrâne Pâ bürehne eşbehin salunsun emîrâne Çul çaputun yerine giydir çuha çatmayı. 4. Yalun ayak kaldırım depe gelmiş cilâsın Sîneye çekmek gerek türlü türlü belâsın Emsâli arasında dilersen îtilâsın İhmal etme çıplağı serâpâ donatmayı. 5. Kılık kıyâfet kolay akçesin harc iderek Tâlîmi edeb irfan kolay olmasa gerek Yanında gezdirirsin göğsünü de gererek Sever isen yârâna caka çalım satmayı. 6. Meşk olmaz aşk olmayan yerde demiş erenler Muhabbet bağçesinde gül ...

Elimizde 10 kıt’alık bir destanı bulunan kalender bir halk şâiri, hayatı hakkında da pek az şey biliniyor: Trabzonludur, memleketinde medresede okur iken bir aşk yüzünden tahsili terketmiş ve gemicilik hayatına atılmış; İstanbula geldiği zamanlar Salıpazarında bir kahvehâne üstündeki odasında kaldırmış; gaayet cessur, merd, sîması melih, sohbeti tatlı, bâdeye iltifat eder, eli açık bir zât imiş. Elimize geçen destanı şudur: 1. Dilberân mühmelden severim yâr tutmayı Cehlin hem cümle levsin o güzelden atmayı Gerçi emri düşvardır sabr ister hem cehd ister Çakılı elmas yapub ne sandın parlatmayı 2. Hâneberduş mürâhik bilmez kendi kıymetin Bâzîçesi olmuşdur erâzili ümmetin Çeküb çirki zilletden selsebil et himmetin Bırak lâfu güzâfı ilmü hikmet satmayı. 3. Ol âhûyi vahşîyi çek âguuşe pîrâne Şâhın nûri hüsniyle lebrîz olsun vîrâne Pâ bürehne eşbehin salunsun emîrâne Çul çaputun yerine giydir çuha çatmayı. 4. Yalun ayak kaldırım depe gelmiş cilâsın Sîneye çekmek gerek türlü türlü belâsın Emsâli arasında dilersen îtilâsın İhmal etme çıplağı serâpâ donatmayı. 5. Kılık kıyâfet kolay akçesin harc iderek Tâlîmi edeb irfan kolay olmasa gerek Yanında gezdirirsin göğsünü de gererek Sever isen yârâna caka çalım satmayı. 6. Meşk olmaz aşk olmayan yerde demiş erenler Muhabbet bağçesinde gül goncasın derenler Tâzeleri irşadla aşka destur verenler Tâlim eder o şâha otur halkı yatmayı 7. Ol eşbehi mühmelin dilini törpülemek Şebü rûz tâlim ile az mıdır gayret emek Kâfî değil fetâya şorolo yârim demek Bilmek gerek bıçkını zürefâya katmayı 8. Kahvehâne meygede germâbeler bağ bostan Dolaşdır ki şânında yazılsın şarkı destan Anın ile sürdüğün safâyı sürmez sultan Hem dahi ister isen düşmanı çatlatmayı. 9. Kur halvetde meclisin çak çakışdır bâdeyi Ak sâde tuman ile topuklu külhen beyi Ayağın mühüleyüb durdukda at hey heyi İhmâl etme şûhâne mestâne oynatmayı. 10. Bir kalender kaptansın İstanbulun garibi Yokdur ummanı aşkın ucu bucağı dibi Yelken açdın velâkin delik geminin dibi Göze aldın ey Fehim ol ummanda batmayı. Bibl.: Âşık Râzi evrâkı metrûkesi, Fehim Kaptan defteri; Vâsıf HİÇ, Not.