Onsekizinci Yüzyıl ulemâsından; bir tâlik hattatı ve şâir; nakibüleşraflıkda bulunmuş Esadzâde Ebüssuud Efendinin oğludur; tâlik yazıyı Abdülbâki Ârif Efendiden öğrenmiş ve hocasının kızı ile evlenmiş idi (B.: Ârif Efendi, Abdülbâki, cild 2, sayfa 992); müderrislik yapdı, Magnisa, Galata ve Mısır kadılıklarında bulundu; hicrî 1138 (M. 1726) da Mısırda öldü. Güzel yazısı ile pek çok eser istinsah ettiği söylenir; aşağıdaki beyitler şiir diline örnekdir: Kalmaz misâli zerrei nâçiz Fâyizâ Ol âfitâbı hüsnü görünce karârımız * Ne dem eski fiteni nâzı ol âfet koparır Âlemin bâşına gâyâ kıyâmet koparır. * Feryâdımız ol yâre de ağyâre de kalmaz Âbi dili bülbül güle de hâre de kalmaz Tigi nigehin kim dokuna bir dili zâre Sadpâre de olmazsa o yekpâre de kalmaz Bibl.: Sâlim Tezkiresi; Tühfei Hattâtin