1880 ile 1885 arasında Üsküdarda Çinili semtinde oturur ulemâdan bir zâtin güzellikte yektâ ve gelinlik çağında kızı olub semtlerinde çıkan bir yangına gelen tulumbacılar arasında Bülbüldereli Altınbaş Mustafa adında bir bıçkın şehbaza gönül vermiş, yolunu bulub baldırı çıplak oğlan konuşmuş, fakat konu komşu arasında vak’a şüyû bulunca güzel kızın adı kötüye çıkmış, anasından babasından döşeğe düşecek derecede de dayak yemiş, bir sabah da henüz ortalık ağarmadan hasta döşeğinden kalkmış ve intihar edeceğini beyan eden bir mektub bırakarak evden kaçmışdı. Belki yüzlerce kuyu arandı, cesedi bulunamadı, kendisini Şemsipaşa taraflarından denize attığı tahmin edildi. Tulumbacı Altınbaş Mustafa da çok tazyik edildi, karakolda birkaç sefer dayak yedi, kız ile buluşup konuştuğunu inkâr etti, hattâ Fatma Hanım tarafından sevildiğini bile bilmediğini söyledi. Aşağıdaki manzûme bu vak’a üzerine Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından kaleme alınmışdır: Saç safâdan uzar tırnak cefâdan Sevilenler geçmez semti vefâdan Bir bıçkının nâri aşkına yandım Lokman hekim ümid kesdi şifâdan Molla kızı hâfızı Kur’an idim Dürdâne sâhibi hüsnü ân idim Nâmım Fatma nâz ile perran idim Bildim bu derd bana gaybü hafâdan Nerden gördüm yâ Rab ben ol fetâyı Tulumbacı civan bürehne pâyı Âhûyi vahşî püsküllü belâyı Dâd ...

1880 ile 1885 arasında Üsküdarda Çinili semtinde oturur ulemâdan bir zâtin güzellikte yektâ ve gelinlik çağında kızı olub semtlerinde çıkan bir yangına gelen tulumbacılar arasında Bülbüldereli Altınbaş Mustafa adında bir bıçkın şehbaza gönül vermiş, yolunu bulub baldırı çıplak oğlan konuşmuş, fakat konu komşu arasında vak’a şüyû bulunca güzel kızın adı kötüye çıkmış, anasından babasından döşeğe düşecek derecede de dayak yemiş, bir sabah da henüz ortalık ağarmadan hasta döşeğinden kalkmış ve intihar edeceğini beyan eden bir mektub bırakarak evden kaçmışdı. Belki yüzlerce kuyu arandı, cesedi bulunamadı, kendisini Şemsipaşa taraflarından denize attığı tahmin edildi. Tulumbacı Altınbaş Mustafa da çok tazyik edildi, karakolda birkaç sefer dayak yedi, kız ile buluşup konuştuğunu inkâr etti, hattâ Fatma Hanım tarafından sevildiğini bile bilmediğini söyledi. Aşağıdaki manzûme bu vak’a üzerine Üsküdarlı Âşık Râzi tarafından kaleme alınmışdır: Saç safâdan uzar tırnak cefâdan Sevilenler geçmez semti vefâdan Bir bıçkının nâri aşkına yandım Lokman hekim ümid kesdi şifâdan Molla kızı hâfızı Kur’an idim Dürdâne sâhibi hüsnü ân idim Nâmım Fatma nâz ile perran idim Bildim bu derd bana gaybü hafâdan Nerden gördüm yâ Rab ben ol fetâyı Tulumbacı civan bürehne pâyı Âhûyi vahşî püsküllü belâyı Dâd ü feryâd Altunbaş Mustafadan Cânımla sevdim külhânî çapkını Ayağı koşardı gözü baygını Kundaklandı dil hânesi yangını İçdim şarâbı aşkı musaffâdan Molla babam duydu oldu bir ejder Vâlidem gazabı pederden beter Şebü rûz darbider vâlide peder Râhi halâs mevt ola bu cefâdan Gülmemiş ne Şirin, ne Zühre, Leylâ Benim başımda da ayni vâveylâ Bir yan duzah bir yan deşti kerbelâ Yârim el çekdi âteşi itfâdan Bir şeb vakti seher virdim karârı Ağlattım vatan şehri Üsküdârı Çözülmedi mevtimin hiç esrârı Sâde mektup kaldı kasdı ifâdan Vâsıf HİÇ Hâfız Fatma Hanım (Sabiha Bozcalının Kompozisyonu)