Geçen asır şâirlerinden; asıl adı Davud Beydir; Drama eşrâfından Hacı Hâlid Beyin oğlu olup hicrî 1229 da (milâdî 1814) Dramada doğmuşdur, ilk tahsilini orada husûsî muallimlerden görmüş hicrî 1243 de (milâdî 1827 - 1828) babasının ölümü üzerine 13 - 14 yaşlarında iken Mısırda bulunan amıcası Mehmed Beyin yanına gönderilmişdir; sekiz sene kadar Mısırda kalmış, devrine göre yüksek tahsilini orada tamamlamış, bu arada hüsnü hat öğrenmiş ve hicrî 1252 de (milâdi 1836 - 1837) İstanbula gelerek Divânı Hümayun kalemine girmişdir, yazısının güzelliği ve zekâsı ile kısa zamanda temâyüz ederek mühimmeme odasına verilmişdir ve kendisine “Fatin” mahlâsı da orada takılmışdır; şiir ile de meşgul olması kadrini bir kat daha yükseltmiş, Sadâret Mektûbî Kalemine alınmışdır; hicrî 1264 de (milâdî 1848) bir nâhoş muameleye gücenerek bu kalemden ayrılmış Ticarethânesi Âmirede (Ticaret Odasında) ilâmat kalemine girmiş, o işlerde de anlayış göstererek mukabeleci olmuş, o sırada adına nisbetle anıla gelen şuerâ tezkiresini yazmış (Fatin Tezkiresi), bu esere mükâfât olarak kendisine râbia rütbesi verilmişdir. Muhîtince sevilmiş kibar bir efendi hayatı sürerken 28 sefer 1283 (7 temmuz 1866) de elli iki yaşında vefât etmişdir; Göksu Deresi kenarındaki Anadoluhisarı mezarlığında medfundur; divânı ölümünde...

Geçen asır şâirlerinden; asıl adı Davud Beydir; Drama eşrâfından Hacı Hâlid Beyin oğlu olup hicrî 1229 da (milâdî 1814) Dramada doğmuşdur, ilk tahsilini orada husûsî muallimlerden görmüş hicrî 1243 de (milâdî 1827 - 1828) babasının ölümü üzerine 13 - 14 yaşlarında iken Mısırda bulunan amıcası Mehmed Beyin yanına gönderilmişdir; sekiz sene kadar Mısırda kalmış, devrine göre yüksek tahsilini orada tamamlamış, bu arada hüsnü hat öğrenmiş ve hicrî 1252 de (milâdi 1836 - 1837) İstanbula gelerek Divânı Hümayun kalemine girmişdir, yazısının güzelliği ve zekâsı ile kısa zamanda temâyüz ederek mühimmeme odasına verilmişdir ve kendisine “Fatin” mahlâsı da orada takılmışdır; şiir ile de meşgul olması kadrini bir kat daha yükseltmiş, Sadâret Mektûbî Kalemine alınmışdır; hicrî 1264 de (milâdî 1848) bir nâhoş muameleye gücenerek bu kalemden ayrılmış Ticarethânesi Âmirede (Ticaret Odasında) ilâmat kalemine girmiş, o işlerde de anlayış göstererek mukabeleci olmuş, o sırada adına nisbetle anıla gelen şuerâ tezkiresini yazmış (Fatin Tezkiresi), bu esere mükâfât olarak kendisine râbia rütbesi verilmişdir. Muhîtince sevilmiş kibar bir efendi hayatı sürerken 28 sefer 1283 (7 temmuz 1866) de elli iki yaşında vefât etmişdir; Göksu Deresi kenarındaki Anadoluhisarı mezarlığında medfundur; divânı ölümünden sonra bir vefâkâr dostu tarafından bastırılmışdır; şuerâ tezkiresi ve dîvanından başka ebedî yazıları ve şiirleri vardır. Şiir diline örnek olarak dîvanından birkaç parça alıyoruz. Gazel Ey şehi iklimi istignâ nedir sende bu naz Pâyimal oldu yolunda cümle erbâbı niyaz Âlemi kırdın geçirden tîgi istignâ ile Görmedim çeşmi siyehkârın gibi bir işvebaz Hastei hicrânınım zehri sitem virme bana Ey tabibi nâzeninim lütfile ol çâresaz Hânende Seyyid Aliye Şarkı Çokdur ilmi mûsikîde medhali Başka bir hânendedir Seyyid Ali Olmamış âlemde misli müncelî Başka bir hânendedir Seyyid Ali Zâtine mahsûsdur savtu sadâ Mevhibe olmuş ana hüsni edâ Sânîi Fârâbidir dirsem sezâ Başka bir hânendedir Seyyid Ali Tab’ı vâlâsı sever nazmı teri Güftei üstâdı söyler ekseri Hep usulünde okur şarkîleri Başka bir hânendedir Seyyid Ali Kıt’a Beş on gündenberi îtâya bir kâfir olip kaatil Nükûl etti sözünden yandı bu sözle dilü cânım Üç geçdikde ifâ eylemek şartı ile bâ tahvil Bana beşyüz kuruş karzen inâyet eyle sultînam Kıt’a Eşki dü çeşmim ile bulmuş idi neşvü nemâ Âh o mahsûli ciğerpâreden oldum mehcûr Gitti ol kâtibi nevhat dahi Mektûbîye Alnımın kaare yazısı ne aceb itti zuhûr Beyit Bir siyah saçlı kara kaşlı kömür gözlü civan Sînemi külhen gibi âteşlere yakdı aman Beyit Çekdim âguuşe o mehpâreyi sordum ismin Yanarak yâkılarak bûse virüp Yanko dedi