Büyük câmiin beşyüz yılı aşmış tarihinde görülmemiş tek vak’adır; 14 aralık 1963 günü saat 11 de bir genc adam Fâtih Câmiinin mihraba nazaran sağ minâresinin üst şerefesinden (45 metrelik bir yükseklik) yere düşerek ölmüşdür. Vak’anın kazâ olmayıp intihar olabileceği de söylenmişdir. 25 yaşında ve adı Dilâver Kırımtay olan genc adam Muş’un Malazgird kazâsında yedeksubay öğretmenlik yapmakda idi. Birkaç gün önce İstanbula izinli olarak gelmiş ve Fâtihte Taş Handa bir bekâr odasında kalmakda idi. Aslen Rumanya muhâcirlerindendi. Camiin müezzinlerinden Celâleddin Erden adındaki delikanlı cesed karşısında şunları anlatmışdır: “Kıyâfetinden münevver bir zât olduğu anlaşılan bu bey öğleden evvel câmide temizlik ile meşgul olduğumuz sırada, saat 11 sularında bana müracaat etti, elinde bir çanta vardı, çok neş’eli görünüyordu, gayri tabiilik sezmedim, vakıflardan geldiğini, minâreyi görmek istediğini söyledi, minâre kapusunu açmakda mahzur görmedim. O minâreye çıkarken biz de işimize devam ettik, fakat çok geçmedi, dışarıda bir kalabalık toplandığını gördük ve şu fecî manzara ile karşılaşdım..” Vak’aya intihar hükmünü verenler, D. Kırımtayın müezzime sahte bir hüviyet bildirmesinde durmaktadırlar. Bürhaneddin OLKER